تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,035 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,539,568 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,243,397 |
تعیین پاتوتیپها و نژادهای فیزیولوژیک قارچ Puccinia triticina، عامل بیماری زنگ قهوهای گندم در ایران | ||
پژوهش های کاربردی در گیاهپزشکی | ||
دوره 11، شماره 3، مهر 1401، صفحه 1-15 اصل مقاله (1.16 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/arpp.2021.13545 | ||
نویسندگان | ||
سید طه دادرضائی* 1؛ صبا دلفان2؛ الهام الاحسنی1 | ||
1بخش تحقیقات غلات، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران. | ||
2گروه اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران، تهران، ایران . | ||
چکیده | ||
چکیده بهمنظور اطلاع از نژادهای جدید، تعیین پرآزاری و ژنتیک بیماریزایی عامل زنگ قهوهای و نحوه پراکنش آن در مناطق مختلف ایران، در بهار سالهای 1397 و 1398 به ترتیب 21 و 40 نمونه برگی آلوده به زنگ قهوهای از مزارع گندم استانهای خوزستان، لرستان، اردبیل، مازندران، گلستان، کرمانشاه، ایلام، سیستان و بلوچستان و فارس جمعآوری شد. واکنش جدایههای مورد نظر از طریق مایهزنی آنها روی 38 لاین افتراقی در شرایط کنترلشده گلخانهای بررسی گردید. هر لاین حاوی یک ژن مقاومت به زنگ قهوهای گندم است. نتایج این تحقیق منجر به شناسایی 20 پاتوتیپ و 13 نژاد در سال اول و 28 پاتوتیپ و 11 نژاد در سال دوم شد. نژادهای PKTTS (با فراوانی 28 درصد) و PKTTT (با فراوانی 18 درصد) شایعترین نژادهای شناخته شده بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که ارقام افتراقی حامل ژنهای مقاومت Lr19 و Lr9 نسبت به تمام جدایههای مورد مطالعه مقاوم بودند و پرآزاری بر روی آنها مشاهده نشد. رقم حامل ژن Lr2a با واکنش مقاوم نسبت به 17 جدایه، موثرترین ژن مقاومت نسبت به زنگ قهوهای گندم پس از دو ژن مذکور بود. همچنین ارقام افتراقی حامل ژنهایLr29 ، Lr28،Lr10/Lr27+/Lr31وLr2bبا داشتن مقاومت در مقابل اکثرجدایهها در طی دو سال موثرترین ژنهای مقاومت نسبت به زنگ قهوهای گندم پس از ژنهایLr9،Lr19وLr2aبودند. | ||
کلیدواژهها | ||
کلمات کلیدی: ارقام افتراقی؛ پرآزاری/ناپرآزاری؛ زنگ قهوهای؛ ژنهای مقاومت | ||
مراجع | ||
References
Afshari F, 2008. Identification of virulence factors of Puccinia triticina, the causal agent of wheat leaf rust in Iran. Pp 709-711 In: Appels R, Eastwood R, Lagudah E, Langridge P, Mackay M, McIntyre L, Sharp P, (eds.) Proceedings of 11th international wheat genetic symposium, Vol 3. Sydney University Press, Sydney, Australia. Ali Y, Khan MA, Hussain M, Sabir W, Atiq M, et al. 2020. Virulence analysis of leaf and stripe rust populations in Pakistan through avirulence to virulence formula. Archives of Phytopathology and Plant Protection 53: 844–855. Dadrezaei ST, Goltapeh EM, Afshari F, Nazari K, 2012. Pathotypes and Physiological races of Puccinia triticina Eriks, the causal agent of wheat leaf rust in Iran in 2009-2010. Seed and Plant Improvement journal 28: 685–715 (In Persian with English abstract). Dadrezaei ST, Nazari K, Afshari F, Torabi M, 2018. Genetic Diversity and Migration of Wheat Leaf Rust Populations in Iran Based on Virulence and Molecular Data. Seed and Plant Improvement journal 33 (1): 401–425 (In Persian with English abstract). Dadrezaei ST, Tababidi S, Nazari K, Goltapeh EM, Afshari F, et al. 2013 Molecular Genetic Diversity in Iranian Populations of Puccinia triticina, the Causal Agent of Wheat Leaf Rust. American Journal of Plant Sciences 4: 1375–1386. Draz IS, Abou-Elseoud MS, Kamara AEM, Alaa-Eldein AEA, Elbebany AF, 2015. Screening of wheat genotypes for leaf rust resistance along with grain yield. AOAS 60 (1): 29–39. Dyck PL, Samborski DJ, Anderson RG, 1966. Inheritance of adult-plant leaf rust resistance derived from the common wheat varieties. Exchange and Frontana. Canadian Journal of Genetics and Cytology 8: 665–671. FAOSTAT. 2020. Production database—crops production. http://www. Fao.org/faost at/en/#data/QC. Accessed 14 Dec 2020. Figueroa M, Dodds PN, Henningsen E, 2020. Evolution of virulence in rust fungi multiple solutions to one problem. Current Opinion in Plant Biology 56: 20–27. German SA, Barcellos M, Chaves M, Kohli P, Campos L, et al. 2007. The situation of common wheat rusts in the southern cone of America and perspectives for control. Australian Journal of Agricultural Research 58: 620–630. Goyeau H, Park R, Schaeffer B, Lannou C, 2006. Distribution of pathotypes with regard to host cultivars in French wheat leaf rust populations. Phytopathology 96: 264-273. Hanzalová A, Bartoš P, Sumíková T, 2016. Virulence of wheat leaf rust (Puccinia triticina Eriks.) in the years 2013–2015 and resistance of wheat cultivars in Slovakia. Cereal Research Communications 44 (4): 585–593. Hanzalová A, Dumalasová V, Zelba O, 2020. Wheat leaf rust (Puccinia triticina Eriks.) virulence frequency and detection of resistance genes in wheat cultivars registered in the Czech Republic in 2016–2018. Czech Journal of Genetics and Plant Breeding 56 (3): 87–92. Jin Y, 2011. Role of Berberis spp. as alternate hosts in generating new races of Puccinia graminis and P. striiformis. Euphytica 179:105–108. Knott DR, 1989. The Wheat Rusts- Breeding for Resistance. Springer Verlag. Berlin Heidelberg 201 pp. Kolmer J, 1997. Virulence in Puccinia recondita f. sp. tritici isolates from Canada to genes for adult plant resistance to wheat leaf rust. Plant Disease 81: 267–271. Kolmer J, 2013. Leaf rust of wheat: pathogen biology, variation and host resistance. Forests 4 (1): 70–84. Kolmer J, 2019. Virulence of Puccinia triticina, the wheat leaf rust fungus, in the United States in 2017. Plant Disease 103: 2113–2120. Kolmer J, Hughes ME, 2018. Physiologic specialization of Puccinia triticina on wheat in the United States in 2016. Plant Disease 102 (6): 1066–1071. Kolmer J, Ordoñez ME, Manisterski J, Anikster Y, 2011. Genetic differentiation of Puccinia triticina populations in the Middle East genetic similarity with populations in Central Asia. Phytopathology 101 (7): 870–877. Kolmer JA, 1996. Genetics of resistance to leaf rust. Annual Review of Phytopathology 34: 435–455. Long DL, Kolmer J, 1989. A North American system of nomenclature for Puccinia recondita f. sp. tritici. Phytopathology 79: 525–529. MacCallum B, Reimer E, Mcnabb W, Foster A, Xue A, 2020. Physiologic specialization of Puccinia triticina, the causal agent of wheat leaf rust, in Canada in 2014. Canadian Journal of Plant Pathology 42 (4): 520–526. MacCallum B, Seto-Goh P, Reimer E, Foster A, Xue A, 2019. Physiological specialization of Puccinia triticina, the causal agent of wheat leaf rust, in Canada in 2013. Canadian Journal of Plant Pathology 42 (2): 243–249. Mcintosh RA, Yamazaki Y, Devos KM, Dubcovsky J, Rogers Wj, et al. 2003. Catalogue of gene symbols for wheat. Proceedings of the 10th International Wheat Genetics Symposium; Vol. 1; Roma, Italy: Instituto Sperimentale per la Cerealcoltura. McIntosh RA, Wellings CR, Park RF, 1995. Wheat Rusts: An Atlas of Resistance Genes. Kluwer Academic Publishers, The Netherlands. 220 pp. Nemati Z, Mostowfizadeh-Ghalamfarsa R, Dadkhodaie A, Mehrabi R, Steffenson BJ, 2020. Virulence of Leaf Rust Physiological Races in Iran from 2010 to 2017. Plant Disease 104 (2): 363–372. Niazmand AR, Afshari F, Abbasi M, Rezaee S, 2010. Study on pathotypes diversity and virulence factors of Puccinia triticina Eriksson, the causal agent of wheat brown rust in Iran. Iranian Journal of Plant Pathology 46: 187–202 (In Persian with English abstract). Ordoñez ME, Germán SE, Kolmer JA, 2010. Genetic differentiation within the Puccinia triticina population in South America and comparison with the North American population suggests common ancestry and intercontinental migration. Phytopathology 100: 376–383. Park R, Fetch T, Hodson D, Jin Y, Nazari K, et al. 2011. International surveillance of wheat rust pathogens: progress and challenges. Euphytica 179 (1): 109–117. Riaz A, Athiyannan N, Periyannan S, Afanasenko O, Mitrofanova O, et al. 2016. Mining Vavilov’s treasure chest of wheat diversity for adult plant resistance to Puccinia triticina. Plant Disease 101:317–323. Singh PR, Rajaram S, 1994. Genetics of adult plant resistance to stripe rust in two bread wheats. Euphytica 12: 1–7. Torabi M, Mardoukhi V, Froutan A, Aliramaei M, Dadrezaie ST, et al. 2003. Virulence genes of Puccinia recondita f. sp. tritici, the causal agent of wheat leaf rust in some regions of Iran during 1995-1999. Seed and Plant Improvement Journal 18: 432–449 (In Persian with English abstract). Volkova G, Vaganova O, Kudinova O, 2020. Virulence of Puccinia triticina in the North Caucasus Region of Russia. Spanish Journal of Agricultural Research 18 (1): e10SC01, 6 pages https://doi.org/10.5424/sjar/2020181-14749. Wan A, Chen X, Yuen J, 2016. Races of Puccinia striiformis f. sp. tritici in the United States in 2011 and 2012 and comparison with races in 2010. Plant Disease 100 (5): 966–975. Wellings, CR, Mcintosh RA, Hussain M, 1988. A new source of resistance to Puccinia striiformis f. sp. tritici in spring wheats (Triticum aestivum L.). Plant Breeding 100: 88–96. Zarandi F, Afshari F, Rezaie S, 2011. Virulence Factors of Puccinia triticina the Causal Agent of Wheat Leaf Rust in Different Parts of Iran. Seed and Plant Improvement Journal 27 (1): 219–231 (In Persian with English abstract). Zhang L, Shi C, Meng Q, Yan H, Liu D, 2020a. Race and Virulence Analysis of Puccinia triticina in China in 2014 and 2015. Plant Disease 104:455–464. Zhang L, Xiao Y, Gao Y, Zhao Na, An Y, et al. 2020b. Race and Virulence Analysis of Puccinia triticina in China During 2011 to 2013. Plant Disease 104 (8): 2095–2101.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 742 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 507 |