زیاری, کرامت الله; ایرجی, حسین

doi:10.22034/gp.2021.45009.2805

فهرست نشریات دارای اعتبار وزارت علوم، تحقیقات و فناوری

تعداد نشریات	43
تعداد شماره‌ها	1,247
تعداد مقالات	15,306
تعداد مشاهده مقاله	51,018,112
تعداد دریافت فایل اصل مقاله	14,053,185

	"بررسی گسترش کالبدی - فضایی کلانشهر شیراز با استفاده از سنجش از دور (Rs)"
جغرافیا و برنامه‌ریزی
دوره 26، شماره 79، اردیبهشت 1401، صفحه 186-171 اصل مقاله (1.32 M)
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/gp.2021.45009.2805
نویسندگان
کرامت الله زیاری^* ¹؛ حسین ایرجی²
¹استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران، تهران، ایران
²دانشجوی دکتری، برنامه ریزی شهری، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
امروزه در سطح جهان ، 55٪ از جمعیت در مناطق شهری زندگی می‌کنند و پیش‌بینی می‌شود تا سال 2045 تعداد افرادی که در شهرها زندگی می‌کنند به 6 میلیارد افزایش می‌یابد. طی 6 دهه گذشته روند شهرنشینی در ایران روندی صعودی بوده است چرا که در طول زمان شهر ها به لحاظ اقتصادی، اجتماعی به صورت پدیده های جاذب درآمده اند. شهر شیراز به عنوان مرکز استان فارس تا پیش از دهه 1340 و شروع مدرنیزاسیون در ایران از رشدی درونزا و ارگانیک برخوردار بوده و تعادلی مناسب میان نرخ رشد جمعیت شهر و نرخ رشد مساحت آن برقرار بوده است. به دنبال تشدید افزایش جمعیت شهری در دهه های اخیر شکل فیزیکی شهرها نیز دچار تغییر و تحولاتی گردیده است . بنابراین هدف کلی این پژوهش بررسی نحوه گسترش کالبدی – فضایی کلان‌شهر با استفاده از سنجش از دور می باشد. به منظور بررسی تغییرات پوشش اراضی باکمک داده های ماهواره لندست نقشه کاربری سال های 1984 تا 2020 توسط نرم افزارهای TerrSet و Earth Explorer تهیه گردید و برای سال 2040 پیش بینی در تغییرات کاربری اراضی با استفاده از الگوریتم Markov انجام شد. نتایج نشان می دهد در 36 سال گذشته مساحت کالبدی شهر شیراز با رشد 90 درصدی به مساحت 19778 هکتار رسیده است و پیش بینی می شود در 40 سال آینده مساحت شهری با نرخ رشد 35% به 41506 هکتار خواهد رسید. روش صورت گرفته در این پژوهش توصیفی – تحلیلی می باشد و داده های آن به صورت کتابخانه ای گردآوری شده است.
کلیدواژه‌ها
گسترش؛ کالبدی &ndash؛ فضایی؛ شیراز؛ سنجش از دور؛ TerrSet
سایر فایل های مرتبط با مقاله 11.pdf
مراجع
حیدری شورجانی، رسول و بیگی، احمدعلی.(1397). بررسی الگوی فضایی کاربری زمین شهری بر رشد و گسترش شاخک های خزنده شهری(مطالعه موردی: شهر رشت)، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، صص85-65، (51)18. داداش پور، هاشم و سالاریان، فردیس.(1397). تحلیل الگوهای فضایی رشد شهری در مناطق کلان شهری ایران(مطالعه موردی: مناطق کلانشهری تهران، مشهد، اسفهان و شیراز)، آمایش سرزمین، 138-117،(1)10. رضایی، محمد رضا و کریمی، ببراز.(1395). اولویت بندی و تعیین استراتژی های توسعه شهر (CDS) شیراز با استفاده از AHP، فلصنامه علمی پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری 60-43، (24)7. سالنامه آماری شهر شیراز سال 1395 سورنسن - آندره (1394): ابرشهرها؛ فرم شهری، حکمروایی و پایداری، ترجمه مجتبی رفیعیان، مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران (شهرداری تهران). سیف الدّینی – فرانک (1391): تبیین پراکنش و فشردگی فرم شهری در آمل با رویکرد فرم شهری پایدار، پژوهش های جغرافیای انسانی، شماره هشتاد، صفحات 176-155. طرح بازنگری توسعه عمران و حوزه نفوذ کلانشهر شیراز به همراه طرح تفصیلی، مصوب 1386، مهدسان مشاور شهر و خانه، معاونت معماری و شهرسازی، شهرداری شیراز. عبداله زاده، مهدی، محمد رحیم، رهنما، محمد، اجزا شکوهی ( 1399)، سنجش و ارزیابی الگوی رشد فضایی- کالبدی کلانشهر تبریز، نشریه علمی جغرافیا و برنامه ریزی، سال 24 ، شماره 17 ، بهار 1399 ، صفحات 271-245. عظیمی، نورالدین، آزاده، سیدرضا و زارع رودبزانی، ملیحه.(1392). تحلیل جغرافیایی الگوهای شکل شهری در ایران، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری، (7)، صص 100-89. علی اکبری، اسماعیل، طالشی، مصطفی و عمادالدین، عذرا.(1396)، الگوی توسعه کالبدی یکپارچه شهر و پیرامون با استفاده از ظرفیت های گردشگری پیراشهری، نشریه علمی پژوهشی برنامه ریزی توسعه کالبدی، صص70-55، (1)2. قربانی، رسول، طاهونی، مهدیه و قادری، ناصر.(1395). ارزیابی اثرات فضایی – کالبدی کلانشهر تبریز بر شهرهای پیرامونی نمونه ی موردی: شهر سردرود، نشریه علمی جغرافیا و برنامه ریزی، صص103-81، (24).71 Azhdari, A., Taghvaee, A. A., & Kheyroddin, R. (2018). Spatiotemporal analysis of Shiraz metropolitan area expansion during 1986-2014: Using remote sensing imagery and landscape metrics, Iran University of Science & Technology, 28(2), 163-173.‏ Bagheri, B., & Tousi, S. N. (2018). An explanation of urban sprawl phenomenon in Shiraz Metropolitan Area (SMA). Cities, 73, 71-90.‏ Bhatta, B. (2010). Analysis of urban growth and sprawl from remote sensing data. Springer Science & Business Media.‏ Brueckner, J.K. (2000), “Urban sprawl: Diagnosis and remedies”, International Regional Science Review, Vol. 23/2, pp. 160-171. Jabareen, Y. (2013). Planning the resilient city: Concepts and strategies for coping with climate change and environmental risk. Cities, 31, 220-229.‏ Li, X., Zhou, W., & Ouyang, Z. (2013). Forty years of urban expansion in Beijing: What is the relative importance of physical, socioeconomic, and neighborhood factors?. Applied Geography, 38, 1-10.‏ Marwasta – D (2019): Spatial Trends of Urban Physical Growth of Cities in Java, Indonesia, 1975–2015, ASEAN Journal on Science and Technology for Development 36(2). August, p:53-56. OECD (2012), Redefining “Urban”: A New Way to Measure Metropolitan Areas, OECD Publishing, Paris, Seto – Karen C, Sanchez-Rodríguez – R , Fragkias – M (2010): The new geography of contemporary urbanization and the environment. Annual Review of Environment and Resources 35(1). November. p: 167–194. Riffenburgh, Robert H & Daniel L.Gillen (2020). 28 - Methods you might meet, but not every day. Pages 651-667. Sorensen, A., & Okata, J. (Eds.). (2010). Megacities: urban form, governance, and sustainability (Vol. 10). Springer Science & Business Media.‏ Song, Malin & Pan, Xiongfeng & Pan, Xianyou (2020). Analysis of influencing factors and efficiency of marine resource utilization in China. Pages 63-102. UNFPA WorldBank
آمار تعداد مشاهده مقاله: 649 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 189

سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب

پیوندهای مفید

آمار

"بررسی گسترش کالبدی - فضایی کلانشهر شیراز با استفاده از سنجش از دور (Rs)"