تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,486,206 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,213,388 |
بررسی تاثیر شاخصهای فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی کیفیت زندگی بر میزان رضایت شهروندان شهرکرد | ||
جغرافیا و برنامهریزی | ||
دوره 25، شماره 76، تیر 1400، صفحه 249-259 اصل مقاله (474.15 K) | ||
نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/gp.2021.39756.2619 | ||
نویسنده | ||
پژمان محمدی ده چشمه* | ||
استادیار، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
کیفیت زندگی به عنوان مفهومی برای نشان دادن میزان رضایتمندی فرد از زندگی و به عبارتی معیاری برای تعیین رضایت و عدم رضایت افراد و گروهها، از ابعاد مختلف زندگی است. کیفیت زندگی شهری یکی از مهمترین حوزههای مطالعات شهری در کشورهای مختلف است. هدف این پژوهش بررسی و ارزیابی کیفیت زندگی شهری در شهر شهرکرد میباشد. روش این پژوهش، از نظر هدف کاربردی است و از نظر روششناسی به ارزیابی شاخصهای کیفیت زندگی شهری میپردازد و ضمنا با رویکرد اکتشافی(علی- معلولی) و تکنیک پیمایشی، بر اساس ماهیت توصیفی– تحلیلی– موردی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه شهروندان شهر شهرکرد در سال 1395 به تعداد 190441 نفر میباشد که حجم نمونه بر اساس جدول مورگان به تعداد 383 نفر میباشد. پرسشنامه تنظیم شده دارای دو بعد کیفیت زندگی شهری با سه زیرمجموعه(اجتماعی، اقتصادی و فیزیکی) با 32سوال و پرسشنامه رضایت شهروندان با 13 سوال می باشد که روایی آن به شیوه صوری بوده که به تایید کارشناسان رسیده و روایی سازهای که بر اساس تحلیل عاملی تاییدی بوده و پایایی آن نیز بر اساس آلفای کرونباخ به میزان 83/0 مورد تایید واقع شده است. به منظور تحلیل دادهها از روشهای آماری آزمون T-test تک نمونهای با نرم افزار SPSS و تحلیل معادلات ساختاری بر اساس نرم افزار Smart PLS استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که میزان رضایت شهروندان از کیفیت محیط زندگی خود در ابعاد فیزیکی درحد مطلوبی قرار ندارد. همچنین نتایج به دست آمده از معادلات ساختاری نشانگر آن است که شاخص اجتماعی بر رضایت شهروندان با ضریب مسیر 0.19 و مقدار T 2.25، شاخص اقتصادی بر رضایت شهروندان با ضریب مسیر 0.27 و مقدار T 2.74، شاخص فیزیکی بر رضایت شهروندان با ضریب مسیر 0.61 و مقدار T 3.85 و بنابراین کلیه رابطههای پژوهش مورد تایید است. | ||
کلیدواژهها | ||
کیفیت زندگی؛ محیط شهری؛ رضایتمندی؛ شهر شهرکرد | ||
مراجع | ||
- اصغری زمانی، اکبر، مصطفایی، هیرش، (1398)، سنجش و پهنهبندی کیفیت محیط مناطق شهری در بافت میانی مناطق شهری، با استفاده از مدل AHP و شاخص همپوشانی وزنی، مطالعه موردی بافت میانی شهر تبریز، نشریه جغرافیا و برنامه ریزی، مقاله 1، دوره 23، شماره 69 - شماره پیاپی 23، پاییز ، صص 1-17. - اکبری، اسماعیل، امینی، مهدی، (1389)، کیفیت زندگی شهری ایران، فصلنامه رفاه اجتماعی، سال دهم، شماره36، صص 46-23. - ایزدی، محمدسعید، (1380)، بررسی تجارب مرمت شهری در ایران با تاکید بر تحولات دو دهه اخیر، فصلنامه عمران و بهسازی شهری، سال دوم، شماره سوم، صص 31-10. - باسخا، مهدی، لطفعلی عاقلی کهنه شهری و ارشک مسایلی، ( 1389 )، رتبه بندی شاخصهای کیفیت زندگی در استانهای کشور، فصلنامه رفاه اجتماعی، سال نهم، شماره 37، صص 46-23. - بحرینی، حسین، طبیبیان، منوچهر، (1377)، مدل ارزیابی کیفیت محیط زیست شهری، مجلة محیط شناسی، دانشگاه تهران، شمارة 21-22، صص 1-24. - بزی، خدا رحم، (1386)، اصول و چهارچوب تهیه و تنظیم مقاله، پایان نامه و طرح تحقیق علمی، انتشارات سخن گستر، مشهد. - پرندآور, سعید و احمد قربانزاده مقدم، ( ۱۳۹۷)، تحلیلی بر شاخصهای کیفیت زندگی در منطقه چهار شهرداری مشهد، فصلنامه پژوهش های علوم جغرافیایی، معماری و شهرسازی 2 (13)، صص 21-46. - پورقربان, عادل، ( ۱۳۹۷)، تحلیل و ارزیابی کیفیت زندگی در نواحی شهری (مطالعه موردی منظریه تبریز)، ماهنامه پایاشهر 1 (9)، صص 11-24. - حاتمی نژاد, حسین و محمدرضا زرافشان(۱۳۹۸)، تحلیلی بر کیفیت زندگی در دیاسپورای شهری (نمونه: محله افغان آباد میبد)، چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهشهای نوین در عمران، معماری، مدیریت شهری و محیط زیست، کرج، دانشگاه جامع علمی کاربردی –سازمان همیاری شهرداری ها و مرکز توسعه خلاقیت و نوآوری علوم نوین. - حاجی نژاد، علی، رفیعیان، مجتبی، زمانی، حسین، (1389)، بررسی متغییرهای فردی مؤثر بر رضایتمندی شهروندان از کیفیت محیط زندگی، مطالعه مورد بررسی شهر شیراز، جغرافیا و توسعه، شماره17، صص 36-56. - حریرچی، امیرمحمود، میرزایی، خلیل جهرمی ومکانی، اعظم، (1388)، چگونگی وضعیت کیفیت زندگی شهروندان شهر جدید پردیس، فصلنامه ی پژوهش اجتماعی، سال دوم، شماره چهارم، صص 65-45. - حسین زاده, رباب و عبدالحسین شه روزی، ( ۱۳۹۷)، ارزیابی کیفیت زندگی شهری مطالعه موردی: بافت فرسوده محلات 14 گانه بندرعباس، چهارمین کنفرانس ملی شهرسازی، معماری، عمران و محیط زیست، شیروان، موسسه پژوهشی رهجویان پایا شهر اترک. - حسینی، سیدجواد، حیدری، محمدرضا، (1387)، شیوههای مؤثر در بازسازی و نوسازی بافتهای فرسوده، اولین همایش بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهری، مشهد مقدس. - خادم الحسینی، احمد، حسین منصوریان و محمد حسین ستاری، (1389)، سنجش کیفیت ذهنی زندگی در نواحی شهری (مطالعه موردی: شهر نورآباد، استان لرستان )، فصلنامه جغرافیا و مطالعات محیطی، سال اول، شماره 3، صص 56-21. - رضویان, محمدتقی؛ ایمان قلندریان و مریم منتظری، ( ۱۳۹۷)، بررسی کیفیت موثر فضاهای شهری بر گردشگری شهری بر اساس مولفههای خیابانهای کامل(نمونه مورد مطالعه: خیایان امام رضا(ع) مشهد)، کنفرانس عمران,معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام، تبریز، دانشگاه تبریز - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان - دانشگاه علمی کاربردی شهرداری تبریز. - ساسان پور, فرزانه و نسترن رضایی، ( ۱۳۹۸)، تحلیل کیفیت زندگی شهرستانهای استان آذربایجان شرقی، چهاردهمین کنگره انجمن جغرافیایی ایران، تهران، انجمن جغرافیایی ایران. - شاکری مقدم, مهشاد و سیدکمال الدین شهریاری، (۱۳۹۷)، تعیین کیفیتهای محیطی جهت ارتقا کیفیت زندگی در خیابان شهری، کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام، تبریز، دانشگاه تبریز - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان - دانشگاه علمی کاربردی شهرداری تبریز. - شکویی، حسین، (1384)، فلسفههای محیطی و مکتبهای جغرافیایی، چاپ دوم، انتشارات گیتاشناسی، تهران. - شماعی، علی، جان بابانژاد، محمد حسین، زمانی، زهران، (1394)، ارزیابی شاخصهای کاربری اراضی شهری با تأکید بر سرانه مطلوب شهر سالم مطالعه موردی: شهر بابل، نشریه جغرافیا و برنامهریزی، مقاله 9، دوره 19، شماره 54، زمستان ، صص 143-170. - فتحاله دوست, مریم، ( ۱۳۹۷)، بررسی تاثیر فضای سبز بر ارتقاء کیفیت زندگی شهری مطالعه موردی : پارکهای منطقه 12 شهر تهران، اولین همایش بررسی چالشها و ارایه راهکارهای نوین مدیریت شهری، تهران، سازمان بسیج شهرداری تهران. - قالیباف، محمدباقر، روستایی، مجتبی، رمضان ژاد، مهدی، طاهری، محمدرضا، (1390)، ارزیابی کیفیت زندگی شهری (مطالعه موردی: محله یافتآباد)، انجمن جغرافیایی ایران، سال نهم، شماره31، صص 51-36. - گلکار کوروش، (1380)، مؤلفه های سازنده کیفیت محیط شهری، مجله صفه، دانشگاه شهید بهشتی، . ش32، صص 63-54. - گلکار، کوروش، (1378)، طراحی شهری: تحلیل تئوریها، دانشکده معماری، دانشگاه شهید بهشتی، شماره29، صص 25-1. - نجات، سحرناز، (1387)، کیفیت زندگی و اندازهگیری آن، مجله تخصصی اپیدمیولوژی ایران، دوره 4، شماره 2، صص 65-58. - نوروزی، مصطفی، مشکینی، ابوالفضل، پورطاهری، مهدی، (1398)، تحلیل شاخصهای ذهنی کیفیت محیط در بافتهای فرسوده شهری (مطالعه موردی: محله آبکوه مشهد). نشریه جغرافیا و برنامهریزی، 20(58)، صص 279-259. - وهابی, مریم و سیدعلی نوری، ( ۱۳۹۷)، بررسی مولفههای کیفیت محیط در طراحی فضای شهری، کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام، تبریز، دانشگاه تبریز - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان - دانشگاه علمی کاربردی شهرداری تبریز. - Balsas, Carlos.J.L(2014): Measuring the livability of an urban center. An exploratory study of key performance indicators planning, practice and research, vol 19, No 1, pp 101-110. - Cities plus (2010), “A sustainable urban system”: the long term plan forgreater Vancouver, Canada. - Lennard, H. L. (2007). “Principles for the Livable City” in Lennard, S. H., S von Ungern- Sternberg, H. L. Lennard, eds. Making Cities Livable. International Making Cities Livable Conferences. Gondolier Press: California, USA. - Mahmoudi, Mohadeseh؛ Ahmad, Faizah؛ Abbasi, Bushra(2018), "Livable streets: the effects of physical problems on the quality and Livability of Kuala Lumpur streets", Cities, volume 43, PP 104-114. - Timmer Vanessa and nola- Kate S,. (2012), “THE WORLD URBAN FORUM 2013 Vancouver” working group discussion paper internation center for sustainable cities. - Vallance. s. et al(2011), what is social sustainable ility?A clarification ofconcepts. Geoform42. pp342-348,Journalhome page. www. elsevier. com/locate/geoforum. - Wheeler, (2001), Planning Sustainable and livability cities, Stephen; | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 727 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 416 |