قضا گفت گیر و قدر گفت ده (بررسی جایگاه و وضعیت بیتی در شاهنامه)

آیدنلو، سجاد (1394). دفتر خسروان (برگزیدۀ شاهنامۀ فردوسی)، چاپ دوم، تهران: سخن.

ـ آیدنلو، سجاد (1396). فرهنگ‌وارۀ لغات و ترکیبات عربی شاهنامه، چاپ اوّل، تهران: سخن.

ـ افشار، ایرج و منوچهر دانش‌پژوه (1374). فهرستوارۀ کتابخانۀ مینوی و کتابخانۀ مرکزی پژوهشگاه، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی

و مطالعات فرهنگی.

ـ البنداری، الفتح بن علی (1970). الشاهنامه، نظمها بالفارسیة أبوالقاسم فردوسی، قارنها بالأصل الفارسیّ و أکمل ترجمتها فی

مواضع و صححها و علّق علیها و قدّم لها عبدالوهاب عزام، طبعه بالافست فی طهران.

حمدالله مستوفی (1377). ظفرنامه به انضمام شاهنامۀ فردوسی، چاپ عکسی از روی نسخۀ خطی مورخ 807 هجری به شمارۀ

or. 2833 به خط محمود الحسینی، زیر نظر نصرالله پورجوادی و نصرت‌الله رستگار، چاپ اوّل، تهران: مرکز نشر

دانشگاهی.

ـ خالقی مطلق، جلال (1388). «تکرار در شاهنامه»، سخن‌های دیرینه، به کوشش علی دهباشی، چاپ سوم، تهران: نشر افکار.

ـ خالقی مطلق،جلال  (1389). یادداشت‌های شاهنامه، چاپ اوّل، تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.

ـ خالقی مطلق، جلال  (1397). «شاهنامۀ طوپقاپوسرای مورّخ 731 هجری قمری»، بخارا، شمارۀ 123، ص 60 ـ 101.

ـ خطیبی، ابوالفضل (1385). «چاپ عکسی کهن‌ترین نسخۀ کامل شاهنامه»، نامۀ فرهنگستان، ش 31، ص 132 ـ 139.

ـ خطیبی، ابوالفضل (1386). «استفادۀ منطقی از منابع جنبی در تصحیح شاهنامه»، نامۀ انجمن، شمارۀ 25، ص 53 ـ 66.

ـ چاغمن، فیلیز و پریسیلا پ. سوچک (1371). «دستنویسی شاهانه و دگرگونی‌های آن: سرگذشت یک کتاب»، ترجمۀ کامبیز

اسلامی، مجلۀ ایران‌شناسی، سال چهارم، شمارۀ 4، ص 734 ـ 764.

ـ رفیعی، داود (1395). «توضیحی دربارۀ مصراع قضا گفت گیر و قدر گفت ده»، رشد آموزش زبان و ادب فارسی، دورۀ سی‌ام،

شمارۀ 2، ص 10 ـ 11.

ـ رویانی، وحید و منیره فرضی‌شوب (1394). «بررسی تأثیرات شاهنامه بر حملۀ حیدری باذل مشهدی»، جستارهای ادبی، شمارۀ

189، تابستان، ص 113 ـ 139.

ـ شاپوران، علی (1396). «یکسانی ضبط‌های دو نسخه از شاهنامه و نتایج حاصل از آن»، گزارش میراث، دورۀ 3، سال اوّل،

شمارۀ سوم و چهارم، پاییز و زمستان 95، ص 32 ـ 48.