تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,303 |
تعداد مقالات | 16,020 |
تعداد مشاهده مقاله | 52,485,388 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 15,213,002 |
بررسی اثر تغییر در نسبتهای ترکیب بر ابقاپذیری بتنهای خودتراکم | ||
نشریه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تبریز | ||
مقاله 10، دوره 51.3، شماره 104، آبان 1400، صفحه 103-111 اصل مقاله (1.51 M) | ||
نوع مقاله: مقاله کامل پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jcee.2020.22327.1552 | ||
نویسندگان | ||
پرویز قدوسی* 1؛ امیرمسعود صالحی2 | ||
1دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران | ||
2دانشکده مهندسی، گروه عمران- مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه خوارزمی | ||
چکیده | ||
با وجود توسعه بیش از دو ده های بتن خودتراکم و مزایای متعدد آن، استفاده از این بتن در مقیاس های بزرگ کماکان مواجه با مشکلاتی می باشد. یکی از مهمترین ضعف های این بتن، حساسیت بسیار زیاد بتن نسبت به تغییرات جزئی مصالح یا ابقاپذیری (Roubustness) کم این بتن می باشد. در این تحقیق با توسعه هشت بتن خودتراکم، اثر تغییر حجم خمیر، حجم درشتدانه، تغییر رده اسلامپ و افزودنی های هوازا و اصلاح کننده لزجت بر روی ابقاپذیری بتن ها مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی ابقاپذیری هر بتن، مقدار آب آن به میزان %3± و %6± وزنی تغییر داده شده و خواص تازه آنها با استفاده از آزمایش های جریان اسلامپ، حلقه جی و پایداری الک اندازه گیری می گردد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که اثر تغییرات جزئی مقدار آب بر روی خواص اصلی بتن خودتراکم بسته به نسبتهای ترکیب و افزودنیهای به کار رفته متفاوت میباشد. حساس ترین بتن ها در این تحقیق، بتنهایی می باشند که حجم خمیر آنها نسبت کمتر می باشد (با شاخص ابقاپذیری 40 و 49) و تغییرات مقدار آب در این بتن ها باعث گردید که مقدار آزمایش پایداری الک آنها بیش از 40% افزایش یابد. | ||
کلیدواژهها | ||
بتن خودتراکم؛ ابقاپذیری؛ کارایی؛ تغییرات جزئی مصالح؛ ضریب تغییرات | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
مبحث 9 مقررات ملّی ساختمان، "طرح و اجرای ساختمانهای بتن آرمه"، دفتر تدوین مقررات ملّی ساختمان، 1392. ACI 238.1R-08, “Report on Measurements of Workability and Rheology of Fresh Concrete”, 2008. Banfill PFG, “The Rheology of Fresh Cement and Concrete- A Review”, Proceeding 11th International Cement Congress, Durban, 2003. Bonen D, Deshapande Y, Olek J, Shen L, Struble D, Lange D, Khayat K, “Robustness of SCC”, The Center for Advanced Cement Based Materials, 2007. EFNARC Self Compacting Concrete European Project Group, “The European Guidelines for Self-Compacting Concrete”, BIBM, CEMBUREAU, EFCA, EFNARC and ERMCO, 2005. Hwang SD, Khayat KH, Bonneau O, “Performance-Based Specifications of Self-Consolidating Concrete Used in Structural Applications”, ACI Materials Journal, 2006, 103, 121-129. Khayat K, “Workability, Testing and Performance of Self-Consolidating Concrete”, ACI Materials Journal, 1999, 96, 346-353. Khayat K, De Schutter G, “Mechanical Properties of Self Compacting Concrete”, Technical Committee 228-MPS, 2014. Koehler EP, Fowler DW, “ICAR mixture proportioning procedure for self- consolidating concrete”, 2007. Kwan AKH, Ng IYT, “Performance Criteria for Self-Consolidating Concrete”, HKIE Transactions, Taylor and Francis, 2008, 15 (2), 35-41. Naji S, Hwang SD, Khayat KH, “Robustness of Self-Consolidating Concrete Incorporating Different Viscosity-Enhancing Admixture”, ACI Materials Journal, 2011, 108, 423-438. Sharendahl A, Billberg P, “Casting of Self Compacting Concrete”, Final Report of RILEM Technical Committee 188-CSC, 2006. Shi and Caijun, “A review on mixture design methods for self- compacting concrete”, Construction and Building Materials, 2015, 84, 387-398. Team PSCCF, “Interim Guidelines for the Use of Self-Consolidating Concrete in PCI Member Plants”, PCI Journal, 2003, 48 (3), 14-18. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 378 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 226 |