تحلیلی بر توزیع فضایی میزان برخورداری مناطق شهر تبریز از شاخص‌های رشد هوشمند شهری

-بخشی، امیر، دیوسالار اسداله، علی اکبری، اسماعیل. (1397). تحلیل فضایی شاخص رشد هوشمند شهری در شهرهای ساحلی (مطالعه موردی: بابلسر). مدیریت شهری، 43، 148 – 129.

-زاهدی شمس السادات، نجفی، غلامعلی. (1385). بسط مفهومی توسعه پایدار. فصلنامه مدرس علوم انسانی. 10 (49)، 76- 43.

-ضرابی، اصغر, صابری، حمید، محمدی، جمال، وارثی، حمید رضا. (1390). تحلیل فضایی شاخص‎های رشد هوشمند شهری (مطالعه‎ی موردی: مناطق شهر اصفهان). پژوهش­های جغرافیای انسانی, 43(77)، 1-18.

-فردوسی، سجاد، شکری فیروزجاه، پری. (1394). تحلیل فضایی- کالبدی نواحی شهری بر اساس شاخص‌های رشد هوشمند. فصلنامه علمی - پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری، 6(22)، 15-32.

-قرخلو، مهدی، مهدی، علی، مهدیان، معصومه. (1391). بررسی شاخص­های اجتماعی- اقتصادی و تأثیر آن بر کیفیت مساکن محلات حاشیه نشین (مطالعه موردی: محلة حاشیه نشین شیخ آبادِ شهر قم). مطالعات برنامه ریزی سکونتگاه­های انسانی, 7(18), 18-41.

-مرکز آمار ایران. (1390). نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن شهرستان تبریز.

-نیــوتن، پیتــر. (1383). شــکل شــهری و کــارکرد زیست محیطی، در کتاب شکل پایدار شهری، ترجمـه واراز مرادی مسیحی، شرکت پردازش و برنامه ریـزی شهری.

-Chen, L., & Wang, Y. Z. (2003). Research on TOPSIS integrated evaluation and decision method based on entropy coefficient. Control and decision, 18(4), 456-459.

-Chourabi, H., Nam, T., Walker, S., Gil-Garcia, J. R., Mellouli, S., Nahon, K., & Scholl, H. J. (2012, January). Understanding smart cities: An integrative framework. In System Science (HICSS), 2012 45th Hawaii International Conference on (pp. 2289-2297). IEEE.

-Downs, A. (2005). Smart growth: Why we discuss it more than we do it. Journal of the American Planning Association, 71(4), 367-378.

-Hu, Q., Che, X., Zhang, L., Zhang, D., Guo, M., & Yu, D. (2012). Rank entropy-based decision trees for monotonic classification. IEEE Transactions on Knowledge and Data Engineering, 24(11), 2052-2064.

-Johnson, M. P. (2001). Environmental impacts of urban sprawl: a survey of the literature and proposed research agenda. Environment and planning A, 33(4), 717-735.

-Litman, T. (2009). Transportation cost and benefit analysis. Victoria Transport Policy Institute, 31.

-Litman, T. (2017). Evaluating criticism of smart growth. Victoria Transport Policy Institute.

-Moss, T., & Marvin, S. (2016). Urban infrastructure in transition: networks, buildings and plans. Routledge.

-O'Connell, L. (2008). Exploring the social roots of smart growth policy adoption by cities. Social Science Quarterly, 89(5), 1356-1372.

-Shapiro, J. M. (2006). Smart cities: quality of life, productivity, and the growth effects of human capital. The review of economics and statistics, 88(2), 324-335.

-Stankovic, J., Dzunic, M., Džunić, Ž., & Marinkovic, S. (2017). A multi-criteria evaluation of the European cities’ smart performance: Economic, social and environmental aspects.

-Triantaphyllou, E. (2000). Multi-criteria decision making methods. In Multi-criteria decision making methods: A comparative study (pp. 5-21). Springer, Boston, MA.

-Walmsley, A. (2006). Greenways: multiplying and diversifying in the 21st century. Landscape and urban planning, 76(1-4), 252-290.