آمار
| تعداد نشریات | 43 |
| تعداد شماره‌ها | 1,235 |
| تعداد مقالات | 15,190 |
| تعداد مشاهده مقاله | 50,704,311 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 13,786,935 |
سنجش مطلوبیت پیادهمداری بر اساس مؤلفههای کیفی پیادهروی (مطالعه موردی: مرکز تجاری شهرکرمان) | ||
| جغرافیا و برنامهریزی | ||
| مقاله 10، دوره 23، شماره 67، اردیبهشت 1398، صفحه 197-221 اصل مقاله (974.08 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| علی اصغر عبدالهی* 1؛ حجت الله شرفی1؛ مجتبی سلیمانی دامنه2 | ||
| 1عضو هیات علمی گروه جغرافیا- دانشگاه شهید باهنر کرمان | ||
| 2دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری دانشگاه شهید باهنر کرمان. کرمان. ایران | ||
| چکیده | ||
| پیادهراهها نقش مهمی در حیات مدنی جامعه دارند و میتوانند سرزندگی به مناطق مرکزی شهر آورده و مردم را تشویق به حضور داوطلبانه در شهر کند. با ورود اتومبیل به شهرها نقش پیاده در شکلگیری فضاهای شهری کمتر شده و از اهمیت آن کاسته شده است. با توجه به این امر، هدف پژوهش حاضر، سنجش مطلوبیت پیادهمداری در مرکز تجاری شهر کرمان میباشد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی مبتنی بر شیوه میدانی(پرسشنامه) میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل افراد پیادهرو و ساکن مرکز تجاری شهر کرمان میباشد که به صورت تصادفی، 284 نفر از افراد پیادهرو و ساکن در طول یک هفته و 30 نفر از متخصصین، به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. پایایی دادهها بوسیله آزمون کرونباخ 818/0 محاسبه شد. برای تحلیل دادهها از رگرسیون گام به گام و تی دو نمونهای مستقل، همچنین جهت اولویتبندی و ضریب اهمیت معیارها، از تکنیک BWM در قالب نرمافزار LINGO استفاده شد. نتایج رگرسیون گام به گام حاکی از آن است که مؤلفه فعالیت اجتماعی با بتای 249/ بیشترین تأثیر و مؤلفه ایمنی و امنیت با ضریب بتای 138/ کمترین تأثیر را بر پیادهروی مرکز تجاری شهرکرمان دارد. نتایج تی دو نمونه مستقل نشان میدهد در سطح معناداری (05/0) درصد بین میانگین سنجش وضعیت پیادهروهای مرکزی تجاری از دید دو جامعه افراد پیاده(28/2) و متخصصین(29/2) اختلاف معناداری وجود ندارد و هر دو جامعه وضعیت پیادهمداری مرکز تجاری شهر کرمان را بر اساس مؤلفههای کیفی پیادهروی، در وضعیت نامطلوب سنجیدهاند. نتایج مدل BWM نشان میدهد که شاخص ایمنی و امنیت با مقدار 169/0 در رتبه اول و نفوذپذیری و دسترسی با مقدار 147/0 در رتبه دوم، ساختار، فرم با مقدار 1426/0در رتبه سوم، جذابیت و سرزندگی با مقدار 1422/0در رتبه چهارم، تسهیلات با 138/0مقدار در رتبه پنجم، کاربریهای مختلط با مقدار 135/0در رتبه ششم و نهایتاً معیار فعالیتهای اجتماعی یا مقدار 123/0در رتبه هفتم قرار گرفت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مطلوبیت پیادهمداری؛ مؤلفههای کیفی پیادهروی؛ مرکز تجاری؛ شهر کرمان | ||
| مراجع | ||
|
- اصغری زمانی، اکبر، مصطفایی، هیرش، (1397)، «سنجش و پهنهبندی کیفیت محیط مناطق شهری در بافت میانی مناطق شهری، با استفاده از مدل AHP و شاخص همپوشانی وزنی، مطالعه موردی: بافت میانی شهر تبریز»، جغرافیا و برنامهریزی، سال 22، شماره 64، صص 18-1. - اکبرزاده مقدم لنگرودی، امیر، احمدی، حسن، آزاده، سید رضا، (1395)، «ارزیابی مطلوبیت پیادهراههای شهری بر اساس مؤلفههای کیفی، مطالعه موردی: پیادهراه علمالهدی شهر رشت»، نشریه پژوهش و برنامهریزی شهری، سال هفتم، شماره بیست و پنجم، صص 125-140. - بیتی، حامد، پناهی، سیامند، سلیمی، مریم، (1392)، «تحلیل سامانه حمل و نقل اتوبوسهای تندرو شهری(BRT) و سنجش تحولات و تأثیرات اجتماعی و اقتصادی ناشی از آن بر حوزههای پیرامون در کلانشهر تبریز»، جغرافیا و برنامهریزی، سال 18، شماره 49، صص 53-19. - پاکزاد، جهانشاه، (1384)، «راهنمای طراحی فضاهای شهری در ایران»، چاپ سوم، معاونت شهرسازی و معماری وزارت مسکن، تهران. - پاکزاد، جهانشاه، (1386)، «سیر اندیشهها در شهرسازی (2)؛ از کمیت تا کیفیت، شرکت عمران شهرهای جدید»، چاپ اول، تهران. - پوراحمد، احمد، حاجیشریفی، آرزو، رمضانزاده لسبویی، مهدی، (1391)، «سنجش و مقایسه کیفیت پیادهراه در محلههای هفت حوض و مقدم شهر تهران»، مجله آمایش جغرافیایی فضا، دانشگاه گلستان، سال دوم، شماره مسلسل ششم، صص 56-37. - تابان، محسن، پشتونیزاده، آزاده، (1389)، «محورهای شاخص شهری و دالانهای بوم شناسانه رودها(ارتقای هویت مکانی با تأکید بر مسیرهای پیاده گردشگری)»، نشریه هویت شهر، سال چهارم، شماره 6، صص 62-51. - جوزف، ای، (1387)، «پیادهروهای مردمی شهرها و قانونمندسازی فضاهای عمومی»، ترجمهی مرجان جنیدی جعفری، نشریهی شهرنگار، شماره 47، سال هشتم، صص 41-29. - رنجبر، احسان، رییس اسماعیلی، فاطمه، (1389)، «سنجش کیفیت پیادهراههای شهری در ایران، نمونه موردی: پیادهراه صف (سپهسالار تهران)»، فصلنامه هنرهای زیبا، سال دوم، شماره 42، صص 83-93. - سعادتی، علیمحمد، (1392)، «نقش پیادهراهها در باززندهسازی و احیای بافتهای تاریخی»، دو ماهنامه شهر نگار، سال یازدهم، شماره 73-74، صص 30-20. - شوای، فرانسواز، (1384)، «شهرسازی تخیلات و واقعیات»، مترجم، سید محسن حبیبی، انتشارات دانشگاه تهران. - عباسزاده، شهاب، تمری، سودا، (1391)، « بررسی و تحلیل مؤلفههای تأثیرگذار بر بهبود کیفیات فضایی پیادهراهها به منظور افزایش سطح تعاملات اجتماعی، مطالعه موردی: محور تربیت و ولیعصر تبریز»، فصلنامه مطالعات شهری، سال اول، شماره چهارم، صص 1-10. - قربانی، رسول، جامکسری، محمد، (1389)، «جنبش پیادهگستری، رویکردی نو در احیاء مراکز شهری؛ مورد مطالعه پیادهراه تربیت تبریز»، فصلنامهی مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، سال دوم، شمارهی ششم، صص 55-72. - قریب، فریدون، (1383)، «امکانسنجی ایجاد مسیرهای پیاده و دوچرخه در محدودهی تهران قدیم»، نشریه هنرهای زیبا، سال 19 ، شماره 19، صص 17-28. - محمدزاده، رحمت، فلاحنژاد، حسین، (1395)، «بررسی الگوهای شبکه معابر پیاده شهری و امکانسنجی توسعه آنها در بخش مرکزی شهر تبریز»، جغرافیا و برنامهریزی، سال 20، شماره 58، صص 237-258. - وحدت، سلمان، ایزدی، محمد سعید، (1394)، «بررسی و تحلیل شاخصهای کیفی ارزشهای پیادهمداری مسیرهای عابر پیاده با تأکید بر پیادهراه(نمونه موردی: محور تربیت تبریز)»، فصلنامه جغرافیا و مطالعات محیطی، سال چهارم، شماره سیزدهم، صص 95-112. - Abbaszadegan, M. (2004). Theory of Modern Architecture- Urbanism Movement to Urban Spaces, Monthly Journal Attachment, No. 67, Iran Municipalities & Rural Management Organiation Press, Tedran.
- Brambilla, R, Longo, G. (1997). For pedestrians only: planning, design, and management of traffic-free zones, Whitney Library of Design, Ordibehesht 11, 1356 AP - Architecture - 208 pages.
- Cratan, F. (2008). Side Walk in Urban Planning. London.
- Cerin, E, Macfarlane, D.J, Hei Ko, H, Chan, K.H.A. (2007). Measuring perceivedneighbourhood walkability in Hong Kong, Cities, Vol. 24, No. 3, p. 209–217.
- Cohen, N. (Ed.). (2011). Green cities: An A - to-Z guide (Vol. 4). Sage.
- Hassklau, C. (1990, the Pedestrin and City Traffic, London: Belhaven Press.
- Jacobs, J. (1961). the Death and Life of Great American Cities, Random House, New York.
- Rezaei, J. (2015). “Best-worst multi-criteria decision-making method” Omega (United Kingdom), 53, 49-57.
- yg6Waldock, Reece. (2012). Designing for pedestrians: Guidelines. Department of Transport: http:// www .transport .wa.gov. au/ media Files/WALK_P_ Walkability_Audit_Tool.pdf. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 540 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 347 |
||