آمار
| تعداد نشریات | 45 |
| تعداد شماره‌ها | 1,403 |
| تعداد مقالات | 17,175 |
| تعداد مشاهده مقاله | 55,470,177 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 17,745,525 |
اندازه‌گیری اقتصادی مقدار بهینه شهر مبتنی بر حضور دولت مطالعه موردی : کلانشهرهای ایران | ||
| جغرافیا و برنامه‌ریزی | ||
| مقاله 5، دوره 22، شماره 66، بهمن 1397، صفحه 95-115 اصل مقاله (840.78 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| حسین پناهی* 1؛ پرویز محمدزاده2؛ یداله دیوسالار3 | ||
| 1عضو هیات علمی دانشگاه تبریز | ||
| 2دانشگاه تبریز | ||
| 3دانشجوی دکتری دانشگاه تبریز | ||
| چکیده | ||
| هدف این مطالعه اندازه بهینه کلانشهرهای ایران مبتنی بر حضور دولت به عنوان ارائه دهنده کالا و خدمات عمومی است. بدین منظور در این تحقیق با استفاده از روش تابع مازاد کل که از تفاوت بین درآمد کل قابل تصرف و تمام هزینه‌های کار و زندگی یک خانوار در نواحی شهرهای بزرگ تعریف می‌شود، اندازه بهینه کلانشهرهای ایران برآورد شده است. نتایج اندازه بهینه کلانشهرهای ایران نشان می‌دهد که جمیعت این شهرها، سال‌هاست از سطح بهینه خود عبور کرده است. همچنین، نسبت مازاد جمعیت در کلان شهرهای ایران نشان داده شده ان است که شهر تهران در میان کلانشهرهای ایران، دارای بیشترین مازاد جمعیت (63%) است. این نسبت برای سایر کلان‌شهرها کمتر از شهر تهران است؛ نسبت مازاد شهر تهران در میان کلانشهرهای ایران، بیشترین و برابر با 63% است. این نسبت برای سایر کلان‌شهرها کمتر از شهر تهران است؛ به طوری که به ترتیب برای مشهد 51%، کرج 40%، اصفهان 40%، شیراز 42%، تبریز 38%، قم 41%، اهواز 39%، کرمانشاه 38% و ارومیه 31% است. در بین این کلان‌شهرها بعد از شهر تهران، مشهد بیشترین مازاد و شهر ارومیه دارای کمترین نسبت مازاد در بین کلانشهرهای ایران است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اندازه بهینه؛ تابع مازاد؛ هزینه اجتماعی؛ حمل و نقل؛ کلان‌شهرای ایران. طبقه بندی JEL: R10؛ R12؛ R41 | ||
| مراجع | ||
|
- پناهی، حسین، محمدزاده، پرویز و اکبری، اکرم (1393)، رابطه بین تقاضای انرژی و حمل‌ونقل خانوارهای شهری و آلودگی محیط زیست از طریق انتشار گازهای گلخانه ای در استان‌های ایران، نشریه جغرافیا و برنامه ریزی، شماره 50، صص 53-29. - مرکز آمار ایران، سالنامه آماری، سالهای مختلف (94-1385). - یارمحمدیان، ناصر، اکبری، نعمتالله، عسگری، علی و موحدی نیا، ناصر (1393)، تععین اندازه بهنیه و پایدار شهری در یک الگوی اقتصاد محلی (مطالعه موردی: کلانشهرهای منتخب ایران)، فصلنامه اقتصاد و مدیریت شهری، سال سوم، شماره نهم، صفحات 99-72. - Alonso, W. (1971). The economics of urban size. Papers in Regional Science, 26(1), 67-83.
-Arnott, R. (1979). Optimal city size in a spatial economy. Journal of Urban Economics, 6(1), 65-89.
-Burnett, P. (2016). Overpopulation, optimal city size and the efficiency of urban sprawl. Review of Urban & Regional Development Studies, 28(3), 143-161.
-Capello, R., & Camagni, R. (2000). Beyond optimal city size: an evaluation of alternative urban growth patterns. Urban Studies, 37(9), 1479-1496.
-Cervero, R. (2001). Efficient urbanization: economic performance and the shape of the metropolis. Urban Studies, 38(10), 1651-1671.
-Fujita, M. (1989). Urban economic theory: land use and city size. Cambridge university press.
-Henderson, J. V. (1974). The sizes and types of cities. The American Economic Review, 640-656.
-Henderson, J. V. (1986). Efficiency of resource usage and city size. Journal of Urban economics, 19(1), 47-70.
Kanemoto Y (1980) Theories of urban externalities. North-Holland, Amsterdam
1) Kanemoto, Y., & Saito, H. (1998). Tokyo wa Kadai ka: Henry George Teirini Yoru Kensho (Is Tokyo Too Large? A test of the Henry George Theorem). Housing and Land Economics, 29, 9-17.
-Kanemoto, Y., Ohkawara, T., & Suzuki, T. (1996). Agglomeration economies and a test for optimal city sizes in Japan. Journal of the Japanese and International Economies, 10(4), 379-398.
-Kelley, K. C. (1977). Urban disamenities and the measure of economic welfare. Journal of Urban Economics, 4(4), 379-388.
-Marques, R. C., Kortt, M. A., & Dollery, B. (2015). Determining the optimal size of local government: the case of Tasmanian councils. Australian Journal of Public Administration, 74(2), 212-226.
-Mizutani, F., Tanaka, T., & Nakayama, N. (2015). Estimation of optimal metropolitan size in Japan with consideration of social costs. Empirical Economics, 48(4), 1713-1730.
-Moomaw, R. L. (1981). Productivity and city size: a critique of the evidence. The Quarterly Journal of Economics, 96(4), 675-688.
-Nakamura, R., & Kaneuchi, M. (2001). Efficient city size in terms of population: empirical study by cost and benefit approach (Jinko kara mita toshi no kouritsuteki kibo: hiyou beneki apurochi ni yoru jishoteki kenkyu). DBJ Kansai discussion paper series 0101 (in Japanese).
-United Nations, Department of Economic and Social Affairs, Population Division (2016). The World’s Cities in 2016 – Data Booklet (ST/ESA/ SER.A/392).
-Wau, T. (2016). Economic Measurement of Optimal City Size: The Case of West Sumatra, Indonesia. Journal of Urban and Regional Analysis, 8(2), 203.
-Yezer, A. M., & Goldfarb, R. S. (1978). An indirect test of efficient city sizes. Journal of Urban Economics, 5(1), 46-65.
Zheng, X. P. (2007). Measurement of optimal city sizes in Japan: a surplus function approach. Urban Studies, 44(5-6), 939-951. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 745 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 432 |
||