آمار
| تعداد نشریات | 31 |
| تعداد شماره‌ها | 731 |
| تعداد مقالات | 7,952 |
| تعداد مشاهده مقاله | 9,726,247 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,197,053 |
تحلیل انتقادی مغالطه سوم از «مغالطات عقل محض» کانت | ||
| مجله پژوهش های فلسفی دانشگاه تبریز | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده ، انتشار آنلاین از تاریخ 10 دی 1397 | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی- پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
احمد حمداللهی اسکوئی  1؛ مسعود امید 2
| ||
| 1استادیار دانشگاه شهید مدنی آذربایجان | ||
| 2دانشیار دانشگاه تبریز | ||
| چکیده | ||
| چکیده کانت در مغالطه سوم از مغالطات عقل محض بر آن است که نشان دهد شناخت اینهمانی و شخصیت نفس امکان پذیر نیست و استدلالی که مدعی اثبات اینهمانی و شخصیت نفس است، یک استدلال مغالطی است. اما سخنان و توضیحاتی که وی در اینباره ارائه کرده است، تا حدود زیادی پیچیده و مبهم است. در اینجا کوشیده ایم اولاً با تأمل دقیق در این توضیحات و با عطف توجه به سایر آراء و دیدگاههای اساسی کانت، تصویر نسبتاً دقیقی از دیدگاه وی در مورد این به اصطلاح مغالطه بدست دهیم؛ ثانیاً و در ضمن آن به نقد و ارزیابی این دیدگاه بپردازیم. تحلیل و بررسی دقیق توضیحات کانت نشان می دهد وی از یک سو بر اینهمانی نفس به عنوان یک حقیقت تحلیلی و بطور پیشینی معتبر تصریح و تأکید می کند، اما از سوی دیگر و در عین حال هدف اصلی و تمام تلاش او این است که نشان دهد اینهمانی تحلیلی و بطور پیشینی معتبرِ نفس یک اینهمانی عینی نیست و بر همین اساس با استناد به آن نمی توان مدعی شناخت اینهمانی و شخصیت عینی نفس شد. حاصل ارزیابی ادعاهای اصلی کانت درباره مغالطه سوم این است که، به دلیل تعارضات و ناسازگاریهایی که میان این ادعاها با برخی از دیدگاهها و مبناهای اساسی فلسفه وی وجود دارد، وی نمی تواند به نحو سازگار و منطقی شناخت اینهمانی و شخصیت عینی نفس را انکار نماید. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| کلید واژه ها: کانت؛ مغالطات عقل محض؛ مغالطه سوم؛ نفس (من)؛ اینهمانی؛ شخصیت؛ ناسازگاری منطقی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A critical analysis of the third Paralogism of Kant | ||
| نویسندگان [English] | ||
| ahmad hamdollahi1؛ masoud omid2 | ||
| 1assistant professor of Azarbaijan Shahid Madani university | ||
| 2associate professor of Tabriz university | ||
| چکیده [English] | ||
| In the third paralogism, Kant seeking to show that the recognition of identity and the personality of the soul is not possible, and the argument which claims to be the proof of identity and the personality of the soul is an absurd argument. But the words and explanations that he has presented in this regard are far more complex and vague. At this paper we have tried, firstly, by thorough reflection on this descriptions and focus on other Kant's fundamental opinions and views, get a fairly detailed picture of his view of this so-called fallacy; secondly, to critique and evaluate his view. A detailed analysis of Kant's explanations shows that, on the one hand, he emphasizes on the identity of the soul as an analytical and a priori truth, but on the other hand, at the same time, his main goal and all his efforts is to show that An analytical and a priori identity of the soul is not an objective identity; therefore, Citing it, one cannot claim to recognize the objective identity and the personality of the soul. The result of evaluating Kant's main claims on the third Paralogism is that, due to the conflicts and inconsistencies between these claims with some of the basic perspectives and principles of his philosophy, he cannot consistently and logically deny the recognition of objective identity and personality of the soul. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Key words: Kant, the paralogisms of pure reason, third paralogism, soul (I), identity, personality, logical inconsistency | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 203 |
||
