آمار
| تعداد نشریات | 45 |
| تعداد شماره‌ها | 1,370 |
| تعداد مقالات | 16,844 |
| تعداد مشاهده مقاله | 54,231,440 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,943,250 |
تعیین استفاده از بافتهای غیرمجاز در همبرگرهای ساخته شده در کارخانههای استان آذربایجان‌شرقی با استفاده از روشهای معمول بافت شناسی | ||
| پژوهش های صنایع غذایی | ||
| مقاله 2، دوره 28، شماره 2، تیر 1397، صفحه 13-25 اصل مقاله (1.46 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| حمید کریمی* 1؛ میرحسن موسوی2؛ فاطمه بالازاده3؛ سجاد حمدی‌پور4 | ||
| 1گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز | ||
| 2دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز | ||
| 3دانشکده دامپزشکی دانشگاه اورمیه | ||
| 4علوم آزمایشگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز | ||
| چکیده | ||
| استاندارد شناسایی بافتهای غیرمجاز در فرآوردههای گوشتی، توسط کمیسیون فنی کمیته ملی استاندارد خوراک و فراوردههای کشاورزی مورخ 10/6/1380 تهیه و تدوین شده است. در این استاندارد بافتهای حیوانی نظیر پستان، ریه، مثانه، غضروف، بافتهای لنفاوی، رگ و پی، پوست، گوشت کله و چربیهای احشایی بهعنوان بافتهای غیرمجاز شناخته شده و استفاده از آنها درفراوردههای غذایی گوشتی ممنوع میباشد. در این تحقیق به مطالعه بافتهای غیرمجاز در همبرگرهای استان آذربایجان شرقی پرداخته شد. 130 نمونه همبرگر از کارخانههای استان آذربایجان شرقی به صورت تصادفی از نواحی مختلف شهر تبریز جمع آوری و مقاطع بافتی با روشهای رایج تهیه شد. نتایج نشان داد، در همبرگرهای مورد بررسی، میزان قابل توجهی بافتهای غیرمجاز نظیر غضروف، استخوان، مری، پوست، عضله صاف استفاده شده است. همچنین میزان قابل توجهی بافتهای همبندی از نوع متراکم منظم و نامنظم در نمونههای مورد بررسی مشاهده شد. بافت همبندی متراکم منظم معمولاً مربوط به زردپی و رباط بوده و بافت همبندی متراکم نامنظم را نیز به میزان زیادی در لابلای واحدهای ترشحی غدد پستانی، مخاط و زیر مخاط اعضای لولهای مانند مثانه، مری، واژن و سرویکس و لایه درم پوست می توان مشاهده نمود. همچنین میزان قابل توجهی نیز انواع بافتهای گیاهی در همبرگرها مشاهده شد. به طور کلی میتوان نتیجه گرفت که شرکتهای تولید کننده مواد غذایی گوشتی، اقدام به افزودن این قبیل بافتها به همبرگرها مینمایند که این مسئله لزوم نظارت و دقت بیشتر مراجع نظارتی را میطلبد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بافت‌شناسی؛ بافتهای غیر مجاز؛ مواد غذایی؛ همبرگر | ||
| مراجع | ||
|
برازنگان خ، 1376. طرح تحقیقاتی، شناسایی بافتهای غیرمجاز لاشه در سوسیس و کالباس به روش هیستولوژیک. موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران. جاهد خانیکی غ، رکنی ن، 1385. مطالعه هستولوژیکی بافت های غیرمجاز در کالباسهای حرارت دیده با استفاده از رنگ آمیزی تری کروم ماسون، پژوهش و سازندگی، 3، 102- 96. رکنی ن، رضائیان م و نوری ن و ابراهیم پور ف، 1383. جستجوی بافتهای غیرمجاز در برخی از محصولات گوشت خام توزیع شده در تهران با روش بافت شناسی، پژوهش و سازندگی، 65، 5-2. استاندارد ملی ایران، 1394. شناسایی بافتهای حیوانی غیرمجاز به روش بافت شناختی، شماره 6103. کاوسی نژاد م، فضل آرا ع و مروتی ح، 1387. جستجوی بافتهای غیرمجاز در همبرگر با استفاده از روش بافت شناسی. پانزدهمین کنگره دامپزشکی ایران، 9-7 اردیبهشت ماه 1387، مرکز همایشهای رازی- تهران- ایران. Amtliche Sammlung von unter Suchunsverfahren nach 35LMBG, (1989). Routineverfahren Zur Qualitaven und quanlitaven histologichen.
Delmann HD, 2006. Text book of veterinary histology, Fourth edition, Lea and Febiger, Philadelphia, USA, PP; 16-53, 108-119.
Feiner G, 2006. Meat product handbook, Practocal science and technology, First editiin, Woodhead Publishing Limitrd, Cambridg, England, PP; 3-4.
Junqueira LC, Carneiro J, and Long JA, 1992. Basic hitalogy, edition, Lang Medical Publication, Philadelphia,USA, PP; 66-140, 195-215, 217-231.
Potter NN, Hotchkiss JH, 2005. Food Science, Fifth edition, CBS Publisher & Distributers, New York, PP; 316-318. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 724 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 816 |
||