آمار
| تعداد نشریات | 45 |
| تعداد شماره‌ها | 1,399 |
| تعداد مقالات | 17,150 |
| تعداد مشاهده مقاله | 55,260,655 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 17,591,773 |
بررسی نقش بوته‌های زرشک در انتقال عامل بیماری زنگ سیاه گندم به فصل دیگر | ||
| پژوهش های کاربردی در گیاهپزشکی | ||
| مقاله 2، دوره 6، شماره 4، اسفند 1396، صفحه 11-20 اصل مقاله (599.73 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| حجت اله ربانی نسب* 1؛ محمد رضوی2؛ محمدعلی آقاجانی3؛ مهرداد عباسی2؛ سپیده ساجدی2؛ محمدرضا میرزایی3؛ مسعود ذاکر4؛ علی دهقانی5؛ ساسان رجایی6؛ مجید الداغی7 | ||
| 1بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی گرگان، ایران. | ||
| 2موسسه ی تحقیقات گیاهپزشکی کشور ، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران. | ||
| 3بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان جنوبی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی بیرجند، ایران. | ||
| 4بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی شاهرود، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی شاهرود، ایران. | ||
| 5بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی خرم آباد، ایران. | ||
| 6بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی شیراز، ایران. | ||
| 7بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی ساری، ایران. | ||
| چکیده | ||
| چکیده قارچ Puccinia graminis f.sp. tritici عامل بیماری زنگ سیاه گندم است. این زنگ، دوپایه با سیکل کامل است که میزبان واسط آن گیاه زرشک (Berberis spp.) بوده وتولید مثل جنسی قارچ بر روی آن صورت می‌پذیرد. در برخی مناطق که یوردیوسپور ها امکان بقا در زمستان را ندارند، بوته‌های زرشک بازیدیوسپورهای تولیدشده توسط تلیوسپورهای زمستان گذران را پذیرفته و باعث انتقال زنگ سیاه به فصل بعد می‌گردند. در این تحقیق، نمونه‌های آلوده‌ی برگ زرشک به جوش‌های مشکوک به اسیدیوم قارچ عامل زنگ سیاه گندم از استان‌های خراسان شمالی، مازندران، گلستان، سمنان، فارس، لرستان و خراسان جنوبی، جمع‌آوری و گونه‌ی میزبان و همچنین ارتباط اسیدیوم ها به زنگ سیاه گندم مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع پنج گونه و هیبرید Berberis vulgaris، B. integerrima × vulgaris،B. integerrima × cartingia، B. orthobotrys و B. integerrima از زرشک به‌عنوان میزبان شناسایی شدند. از مایه‌زنی اسیدیوسپورها روی ارقام گندم حساس، فقط دو مورد زنگ سیاه شناسایی شد. با مطالعات میکروسکوپی سه گونه‌ی Puccinia magelhaenica، P. brachypodi. و Aecidium berberidis شناسایی شدند که هیچ‌کدام عامل زنگ‌های غلات و به‌ویژه زنگ سیاه نیستند؛ بنابراین جز در موارد بسیار نادر، رابطه‌ی مشخصی بین جوش‌های اسیدیوم روی درختچه زرشک و بیماری زنگ سیاه گندم در استان‌های مورد بررسی در این پروژه وجود نداشت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژه های کلیدی: زرشک؛ زنگ سیاه؛ گندم؛ میزبان واسط | ||
| مراجع | ||
|
Abbasi M, Hedjaroude GhA, Ershad D and Termeh F, 2002. On the taxonomy of Puccinia graminis Pers. and some remarks on the ecology of the rust in Iran. Journal of Plant Pathology 38: 9-42. Abbasi M, Goodwin SB, and Scholler M, 2005. Taxonomy, Phylogeny and distribution of Puccinia graminis, the black stem rust: new insights based on rDNA sequence data. Mycoscience 46: 241-247. Cummins GB, 1971. The Rust Fungi of Cereals and Grasses. Springer, Berlin, Heidelberg, New York. Cummins GB, and Greene HC, 1966. A review of the grass rust fungi that have uredial paraphyses and aecia on Berberis-Mahonia. Mycologia 58 (5): 702-721. Cummins GB, and Hiratsuka Y, 1983. Illustrated genera of rust fungi. Revised. American Phytopathological Society (Ed)., Minneapolis. Gjaerum HB, 1986. Rust fungi (Uredinales) from Iran and Afghanistan. Sydowia 39: 68-100 Karimi MR, Abbasi M and Jafari A, 1998. Incidence of barberry rust (Aecidium berberidis) in south of Khorassan. Applied Entomology and Phtopathology 66: 142- 143. Kostić B, 1962. Fiziološke rase Puccinia graminis tritici Erikss. et Henn. u jugoistočnom delu FNRJ. Zaštita bilja 69-70. Mcintosh RA, Wellings CR and Park RF,1995. Wheat Rusts: An Atlas of Resistance Genes. CSIRO Publications, Victoria, Australia. Nazari K, Mafi M, Nasrollahi M, Chaychi M, Afshari F and Hasan bayat Z, 2008. Detection of Isolates of Puccinia graminis f. sp. tritici Virulent to Sr31 Resistance Gene in Western Provinces of Iran. Seed and Plant 24 (1): 207-213. (in Farsi) Rayner RW, 1970. A mycological colour chart. Commonwealth Mycological Institute, Kew: 34 pp + charts. Roelfs AP, 1985. Epidemiology in North America. In the cereal rusts, PP. In: W.R. Bushnell and A.P.Roelfs (eds)., 2: 3-37. Orlando Florida: Academic Press, Inc. Singh RP, Hodson D, Huerta-Espino PJ, Jin Y, Bhavani Njau S, Herrera-Foessel PS, Singh PK, Singh S and Govindan V,2011. The Emergence of Ug99 Races of the Stem Rust Fungus is a Threat to World Wheat Production. Annual Review of Phytopathology 49: 1–13. Staletić M, Stojanović S, And Marković A, 2004. The virulence spectrum of Puccinia graminis f.sp. tritici from different Berberis species. Kragujevac Journal of Science26, 65-74. Urban Z, and Markova J, 1983. On the taxonomy and ecology of Puccinia graminis. Cereal Rusts Bulletin, 11: 12-16. Urban Z, and Markova J, 1984. Ecology and Evolution of Puccinia graminis Pers. Česká Mykology 38: 65-95. Urban Z, and Markova J, 1994. The rust fungi of grasses in Europe. 2. Puccinia brachypodii Otth and its allies. Acta University of Carroll - Biology 38: 13-57. Zohary M, 1963.On the Geobotanical Structure of Iran. Bulletin of the Research Council. Botany, Supplement, 11D: 1-113. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,610 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 922 |
||