دانشگاه تبریز
فهرست نشریات دارای اعتبار وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC)

 آمار

تعداد نشریات45
تعداد شماره‌ها1,403
تعداد مقالات17,175
تعداد مشاهده مقاله55,470,117
تعداد دریافت فایل اصل مقاله17,745,524
ضیاءآبادی, مریم, زارع مهرجردی, محمدرضا, جلائی, سیدعبدالمجید, مهرابی بشرآبادی, حسین. (1395). سنجش گردشگری پایدار با استفاده از شاخص ترکیبی پایداری و مدل برنامه‌ریزی ریاضی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 3(2), 77-100.
مریم ضیاءآبادی; محمدرضا زارع مهرجردی; سیدعبدالمجید جلائی; حسین مهرابی بشرآبادی. "سنجش گردشگری پایدار با استفاده از شاخص ترکیبی پایداری و مدل برنامه‌ریزی ریاضی". سامانه مدیریت نشریات علمی, 3, 2, 1395, 77-100.
ضیاءآبادی, مریم, زارع مهرجردی, محمدرضا, جلائی, سیدعبدالمجید, مهرابی بشرآبادی, حسین. (1395). 'سنجش گردشگری پایدار با استفاده از شاخص ترکیبی پایداری و مدل برنامه‌ریزی ریاضی', سامانه مدیریت نشریات علمی, 3(2), pp. 77-100.
ضیاءآبادی, مریم, زارع مهرجردی, محمدرضا, جلائی, سیدعبدالمجید, مهرابی بشرآبادی, حسین. سنجش گردشگری پایدار با استفاده از شاخص ترکیبی پایداری و مدل برنامه‌ریزی ریاضی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1395; 3(2): 77-100.

سنجش گردشگری پایدار با استفاده از شاخص ترکیبی پایداری و مدل برنامه‌ریزی ریاضی

نظریه های کاربردی اقتصاد
مقاله 4، دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 9، تیر 1395، صفحه 77-100    اصل مقاله (735.19 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
مریم ضیاءآبادی* 1؛ محمدرضا زارع مهرجردی2؛ سیدعبدالمجید جلائی3؛ حسین مهرابی بشرآبادی4
1دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان
2دانشیار اقتصاد کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان
3استاد اقتصاد بین‌الملل دانشگاه شهید باهنر کرمان
4استاد اقتصاد کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان
چکیده
با وجود نقش مهم صنعت گردشگری در رشد اقتصادی، افزایش گردشگران در برخی مناطق گردشگری می‌­تواند موجب آسیب­‌پذیری و نابودی منابع طبیعی و اکوسیستم شود، بنابراین لازم است تعاملی قوی بین ابعاد گردشگری و اثرات آن بر محیط زیست برقرار شود. هدف این مطالعه اندازه­‌گیری پایداری گردشگری از طریق شاخص‌­های گردشگری پایدار در سه بعد اقتصادی، اجتماعی و زیست­محیطی است. برای دستیابی به این هدف،  یک شاخص ترکیبی پایداری، روش دلفی و نظرسنجی خبرگان مورد استفاده قرار گرفته و با استفاده از  مدل برنام‌­ریزی ریاضی، سطح کلی پایداری گردشگری به صورت عملی در شهرستان­‌های منتخب استان کرمان در سال 1394 (کرمان، بم، جیرفت، رفسنجان، سیرجان و زرند) تعیین گردیده است. همچنین شهرستان­‌های مورد مطالعه از نظر پایداری نیز رتبه­‌بندی شده‌­اند. نتایج مطالعه نشان می‌­دهد که هیچ یک از شهرستان­‌های مذکور از سطح پایداری مناسبی برخوردار نبوده و ابعاد اقتصادی و زیست محیطی گردشگری نسبت به بعد اجتماعی در وضعیت نامناسب­‍‌تری قرار دارند. 
کلیدواژه‌ها
گردشگری؛ گردشگری پایدار؛ شاخص ترکیبی پایداری؛ مدل برنامه‌ریزی ریاضی؛ رتبه‌بندی
مراجع

1. افتخاری، عبدالرضا، مهدوی، داوود، و پورطاهری، مهدی (1389). فرایند بومی­‌سازی شاخص‌­های توسعه پایدار گردشگری روستایی در ایران. پژوهش‌­های  روستایی، 4، 1-41.

2. افتخاری، عبدالرضا، مهدوی، داوود، و پورطاهری، مهدی (1390). ارزیابی پایداری گردشگری در روستاهای تاریخی- فرهنگی ایران با تأکید بر پارادایم توسعه
پایدار گردشگری. فصلنامه مطالعات گردشگری، 14، 2-39.

3. امیرحاجلو، الهام، تولایی، سیمین، زنگانه، احمد، و زنگانه، ابوالفضل (1392). ارزیابی  و اولویت­‌بندی اثرات گردشگری در سطح ملی با استفاده از تکنیک TOPSIS.  فصلنامه برنامه‌­ریزی منطقه­ای، 3(10)، 15-26.

4. بیدختی، علی اکبر، زرگر، سید مجتبیه‌­ای، 2(8)، 117-132.

5. گزارش اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی استان کرمان (1392). معاونت برنامه‌­ریزی و اشتغال استانداری کرمان. دفتر برنامه‌­ریزی و بودجه.

6. مضطرزاده، حامد، و حجتی، وحیده (1393). تحلیلی بر شکل­گیری پارادایم توسعه شهری پایدار با تأکید بر جریان­های زیست­‌محیطی. دو فصلنامه پژوهش­‌های منظر شهر، 1(2)، 79-89.

  1. Abdullaev, A. (2004). Rural tourism and sustainable development in Hookkaido, Candidate for the Degree of Master. Division of Urban and Environmental Engineering, 162-165.
  2. Bell, S., & Morse, S. (2003). Measuring sustainability: learning by doing. London. Earthscan, 8, 14-21.
  3. Blancas, F.J., Lozano-Oyola, M., Gonzalez, M., Guerrero, F. M., & Caballero, R. (2011). How to use sustainability indicators for
     tourism planning: the case of rural tourism in Andalusia (Spain). Science of the Total Environment, 412-413, 28-45.
  4. Brun, G., & Hirsch, H.G. (2008). Ranking policy options for sustainable development. Poiesis Prax, 5, 15–31.
  5. Castellani, V., & Sala, S. (2010). Sustainable performance index for tourism policy development. Tourism Management, 31, 871-880.
  6. Choi, S. (2003). Measurement of sustainable development progress for managing community tourism. Dissertation for (PhD) Texas A&M University.
  7. Choi, H.C., & Sirakaya, E. (2006). Sustainability indicators for managing community tourism. Tourism Management, 27, 1274–1289.
  8. Diaz, G., & Norman, A. (2006). Proceedings Manual for Sustainable Tourism Trainers. ACS, Available inhttp://www.acs-aec.org/Tourism/manuals1.htm.
  9. Durovic, M., & Loverentjev, S. (2014). Indicators of sustainability in cultural urism. The Macrotheme Review, 3(7), 180-189.
  10. Farsari, Y., & Prastacos, P. (2001). Sustainable tourism indicators for Mediterranean established destinations. Tourism Today, 11, 103–121.
  11. Fennell, D. A. (2003). Ecotourism. 2nd Edition, Routledge: London. Josip, M., & Ivan, K. (2015). Weighting indicators of tourism sustainabiling: a critical note. Ecological Indicators, 48, 312-314.
  12. Ketut, L., & Dewi, Y. (2014). Modeling the relationships between tourism sustainable factors in the traditional village of Pancasari. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 135, 57-63.
  13. Krajnc, D., & Glavic, P. (2005). How to compare companies on relevant dimensions of sustainability. Ecological Economics, 55 (4), 551–563.
  14. Loo, R. (2002). The Delphi method: a powerful tool for strategic management. Policing, an International Journal of Polices Strategies & Management, 25(4), 762-769.
  15. Perez, V., Guerrero, F., Gonzalez, M., Perez, F., & Caballero, R. (2013). Composite indicator for the assessment of sustainability: the case of cuban nature-based tourism destinations. Ecological Indicators, 29, 316-324.
  16. Powell, C. (2003). The Delphi technique: myths and realities. Journal of Advanced Nursing, 41(4), 376-382.
  17. Vander D, V.R. (2005). Tourisms capes: An actor-network perspective on sustainable tourism development. Wageningen: WUR Wageningen.
  18. Vila, M., Costa, G., & Rovira, X. (2010). The creation and use of scorecards in tourism planning: a Spanish example. Tourism Management, 31(2), 232–239.
  19. Votsi, N.E.P., Mazaris, a.D., Kallimanis, A.S., & Pantis. J.D. (2014). Natural quiet: an additional feature reflecting green tourism development in conservation areas of Greece. Tourism Management Perspectives, 11, 10-17.
  20. World Tourism Organization. (2004). Indicators of sustainable for tourism destinations. A Guidebook. World Tourism Organization, Madrid.
  21. Xu, F., & Fox, D. (2014). Modeling attitudes to nature, tourism and sustainable development in national parks: A survey of visitors in China and UK. Tourism Management, 45, 142-158.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 2,564
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 4,696


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب