آمار
| تعداد نشریات | 43 |
| تعداد شماره‌ها | 1,229 |
| تعداد مقالات | 15,075 |
| تعداد مشاهده مقاله | 50,617,238 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 13,705,758 |
بررسی پدیده راهزنی در سده هشتم هجری با تأکید بر روایات صفوهالصفا | ||
| فصلنامه تاریخ نامه ایران بعد از اسلام | ||
| مقاله 6، دوره 6، شماره 10، فروردین 1394، صفحه 121-144 اصل مقاله (781.22 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): - | ||
| نویسندگان | ||
| یزدان فرخی* 1؛ هوشنگ خسروبیگی2 | ||
| 1استادیار/ گروه تاریخ دانشگاه پیام نور | ||
| 2دانشیار/ گروه تاریخ دانشگاه پیام نور | ||
| چکیده | ||
| چکیده فعالیت راهزنان به دلیل ماهیت این گروه همواره در سایه ابهام باقی‌مانده است. در صورتی که ماهیت راهزنان هر چه بوده باشد، به‌عنوان یکی از گروههایی که با فعالیت‌های خود بخشهای تمدنی و اقتصادی و به‌طورکلی امنیت جامعه و اقتدار حکمرانان را تحت تأثیر قرار می‌دادند، قابل بررسی و ملاحظه است. علاوه بر این روزگار حکمرانی مغول‌ها به‌ویژه در اواخر دوره ایلخانی در ایران دوره ویژه‌ای از جهت رشد و افزایش شمار گروههای راهزنی و شیوع مسأله راهزنی محسوب میشود. از طرفی نیز مطالب اطلاعات متون تاریخ‌نگاری تاریخ میانه ایران و اسلام از جهت توجه به این گروه بسیار اندک بوده و هرگونه تحقیق درباره راهزنان و سایر مباحث اجتماعی مرتبط با آنان مستلزم توجه به متون دیگری نظیر متون ادبی، عرفانی است. در این میان صفوهالصفا عنوان یکی از تألیفات مهم تذکره‌ای در دنیای تصوّف در اواخر عهد ایلخانی، در لابلای مطالب خود اطلاعاتی در مورد وضعیت و تشکیلات درونی راهزنان در دسترس قرار می‌دهد که تاکنون مورد توجه شایسته محققان قرار نگرفته است. هدف این مقاله بررسی روایات متعدد صفوهالصفا درباره پدیده راهزنی و تحلیل آن‌ها به‌منظور شناخت حیات و فعالیت‌های تشکیلات راهزنان است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژگانکلیدی: راهزنی؛ حرامیان؛ گروه اجتماعی؛ صفوهالصفا؛ شیخ صفی‌الدین؛ مریدان | ||
| مراجع | ||
|
منابع و مآخذ − آقا بزرگ تهرانی، (1405)، الذریعه الی تصانیف الشیعه، قم، اسماعیلیان. − ابن بزّاز اردبیلی، (1376)، صفوهالصفا، تصحیح غلامرضا طباطبایی مجد، تهران، زریاب. − استنفورد، مایکل، (1382)، درآمدی بر فلسفه تاریخ، ترجمه احمد گل محمدی، تهران، نی. − بیغمی، مولانا محمد بن احمد، (1381)، داراب نامه، تصحیح ذبیح الله صفا، تهران، علمی فرهنگی. − پطروشفسکی، ایلیا پاولویچ، (1357)، کشاورزی و مناسبات ارضی در ایران عهد مغول،کریم کشاورز، تهران، پیام، 2 ج. − جوینی، عطاملک (1385)، تاریخ جهانگشای جوینی، به تصحیح محمد قزوینی، تهران، جهان کتاب. − خسروبیگی، هوشنگ و فرخی، یزدان (1388)، «بررسی تعامل گروههای پیشه‌وری با طریقت شیخ صفی‌الدین اردبیلی بر اساس مندرجات صفوهالصفا»، پیک نور، س هفتم، ش دوم، 16-45. − فرخی، یزدان، (1387)، «بر آن بی‌بها چرم آهنگران»، مزدک نامه: یادبود اولین سال درگذشت مهندس مزدک کیان فر، تهران. − گردیزی، ابى سعید عبد الحى، (1363)، زین الاخبار، به تصحیح عبدالحی حبیبی، تهران، دنیای کتاب. − موحد، صمد، (1369)، ابن بزاز، دایره المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی، ج3، ص106. − نخجوانی، محمد بن هندوشاه، (1976)، دستورالکاتب فی تعیین المراتب، تصحیح علیزاده، مسکو، انتشارات دانش. − نخجوانی، محمد بن هندوشاه، (1964)، دستورالکاتب فی تعیین المراتب، تصحیح علیزاده، مسکو، انتشارات دانش. − نیشابوری، فرید الدین عطار، (1387)، تذکره الاولیاء، به تصحیح دکتر محمد استعلامی، تهران، زوار. − نیکیتین، بازیل، (1339)، « تجزیه تحلیلی از صفوهالصفا»، ترجمه باقر امیرخانی، تبریز، نشریه دانشکده ادبیات، س12، ش3. − همدانی، رشیدالدین فضل الله، (1373)، جامع التواریخ، تصحیح محمد روشن، مصطفی موسوی، تهران، البرز. − Floor, W.M. (1987), Asnāf, in: Encyclopedia Iranica, London and New York, Bibliotheca Persica Press, vol: IV, p: 772-778.
− Massignon, Louis (1949), Islamic Guild, Encyclopedia of social sciences, vol. viii, New York, The Macmilan, Company, pp: 214-216.
− Savory, Roger (1998), Ebn Bazzāz, Encyclopedia Iranica, London and New York, Bibliotheca Persica Press vol: VIII, p: 8.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,137 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 971 |
||