آمار
| تعداد نشریات | 45 |
| تعداد شمارهها | 1,443 |
| تعداد مقالات | 17,727 |
| تعداد مشاهده مقاله | 57,890,418 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 19,513,776 |
مقایسه رشد، عملکرد و اجزای عملکرد و شاخصهای ارزیابی در کشت مخلوط شنبلیله (Trigonella foenum-graecum) با شوید (Anethum graveolens) | ||
| دانش کشاورزی وتولید پایدار | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 30 دی 1405 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/saps.2025.59075.3140 | ||
| نویسندگان | ||
| بهزاد شوکتی امراله1؛ جلیل شفق کلوانق* 2؛ سعید زهتاب سلماسی3؛ کاظم قاسمی گلعذانی4؛ مینا امانی5 | ||
| 1کارشناسی ارشد فیزیولوژی گیاهان زراعی، گروه اکوفیزولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. | ||
| 2عضو هیات علمی آموزشی دانشگاه تبریز | ||
| 3استاد گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، گرایش اکولوژی گیاهان زراعی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. | ||
| 4گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران | ||
| 5دانشجوی دکتری فیزیولوژی تولید و پس از برداشت گیاهان دارویی، گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، | ||
| چکیده | ||
| اهداف: این پژوهش بهمنظور دستیابی به مناسبترین ترکیب کشت از لحاظ آرایش مکانی و بررسی اثر آن روی رشد و عملکرد و اجزای عملکرد شنبلیله و شاخصهای ارزیابی در کشت مخلوط شنبلیله و شوید انجام شد. مواد روشها: آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. الگوهای مختلف کشت شامل الگوی کشت خالص شنبلیله و شش الگوی کشت مخلوط شنبلیله و شوید شامل سه الگوی نسبت افزایشی (1:20 و 1:40 و 1:60) و سه الگوی مختلف نسبت جایگزینی (1:1 و 1:2 و 1:3) درنظر گرفته شد. یافتهها: نتایج نشان داد که تیمارهای 1:2 و 1:3 بیشترین تعداد شاخه فرعی بارور، وزن خشک گیاه، تعداد دانه در نیام، تعداد نیام در شاخه اصلی و فرعی، تعداد دانه در گیاه، وزن دانه در بوته و عملکرد بیولوژیکی را در شنبلیله داشتند. مجموع ارزش نسبی در کلیه تیمارهای افزایشی بیشتر از تیمارهای جایگزینی بود و در هر دو تیمار، مجموع ارزش نسبی شنبلیله به شوید و شوید به شنبلیله، تیمارهای 1:20 و 1:60 بیشترین مقادیر را داشتند. بیشترین تجمع ماده خشک شنبلیله در تیمارهای 1:2 و 1:3 و بیشترین سرعت رشد گیاه زراعی و سرعت رشد نسبی از کشت خالص بهدست آمد. نتیجهگیری: در مجموع نتایج بیانگر این است که شوید گیاهی مناسب جهت کشت مخلوط با شنبلیله است. بهطوریکه کشت مخلوط جایگزینی 1:2 و 1:3 و در کشت مخلوط افزایشی 1:20 و 1:60 عملکرد شنبلیله را بهبود بخشیده و میتواند بیشترین سود اقتصادی را عاید کشاورز بکند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| سرعت رشد نسبی؛ ضریب ازدحام نسبی؛ عملکرد بیولوژیکی؛ ماده خشک؛ نسبت برابری زمین | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1 |
||