دانشگاه تبریز
فهرست نشریات دارای اعتبار وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC)

 آمار

تعداد نشریات45
تعداد شماره‌ها1,435
تعداد مقالات17,670
تعداد مشاهده مقاله57,645,193
تعداد دریافت فایل اصل مقاله19,342,953
خانبابازاده, افشین. (1404). آیین سوگند در بین اقوام تالش زبان منطقه عنبران. سامانه مدیریت نشریات علمی, 2(2), 87-105. doi: 10.22034/ihc.2025.67593.1063
افشین خانبابازاده. "آیین سوگند در بین اقوام تالش زبان منطقه عنبران". سامانه مدیریت نشریات علمی, 2, 2, 1404, 87-105. doi: 10.22034/ihc.2025.67593.1063
خانبابازاده, افشین. (1404). 'آیین سوگند در بین اقوام تالش زبان منطقه عنبران', سامانه مدیریت نشریات علمی, 2(2), pp. 87-105. doi: 10.22034/ihc.2025.67593.1063
خانبابازاده, افشین. آیین سوگند در بین اقوام تالش زبان منطقه عنبران. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1404; 2(2): 87-105. doi: 10.22034/ihc.2025.67593.1063

آیین سوگند در بین اقوام تالش زبان منطقه عنبران

تاریخ فرهنگ ایران
مقاله 5، دوره 2، شماره 2، مهر 1404، صفحه 87-105    اصل مقاله (883.48 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC 4.0) license I Open Access I
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/ihc.2025.67593.1063
نویسنده
افشین خانبابازاده*
دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
سوگند در جامعه عنبران جایگاه ویژه‌ای دارد به عنوان یکی از عناصر مهم فرهنگی و اجتماعی شناخته می‌شود و یک تعهد اخلاقی و دینی بلکه به عنوان یک ابزار برای تثبیت هویت و انسجام اجتماعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سنت در مراسم‌های مختلف از جمله عهد و پیمان‌های خانوادگی، قراردادهای اجتماعی و حتی در دعاها و نیایش‌ها دیده می‌شود و در برخی موارد، افراد برای اثبات صداقت خود یا تعهد به یک قول، سوگند یاد می‌کنند و این عمل به عنوان یک ضمانت اخلاقی و اجتماعی تلقی می‌شود. سوگندها در بین مردم عنبران معمولاً با استفاده از عناصر مقدس مانند قرآن، طبیعت و حتی اجداد و بزرگان قوم انجام می‌شود. در این مقاله، به بررسی سوگند‌های بومی و محلی، در منطقه عنبران پرداخته شده است و نشان می‌دهد که چگونه این آیین در بیان مفاهیم فرهنگی، اجتماعی و احساسی نقش دارد. به این منظور ابتدا داده‎های میدانی از بزرگسالان منطقة عنبران، جمع‎آوری شد اول آوانویسی و بعد ترجمه شدند و مشخص شد که در فرهنگ مردم تالش زبان عنبران، سوگند انواعی دارد مانند: سوگندهای مذهبی و قرآنی، میهنی، خورشید و ماه، آسمان و زمین، شب و روز، آب و آتش، نان و نمک، قبرستان و اموات، جان خویشان. در مواقعی که به خورشید سوگند می‎خورند می‎گویند آزَ ب حشی مویه مویه āza be haši moyǝ moyš. یعنی سوگند به پرتو‎های خورشید. نمونه‎های متعدی از این دست که در متن این پژوهش به آن پرداخته شده است.
کلیدواژه‌ها
منطقه عنبران؛ زبان تالشی؛ ادبیات شفاهی؛ سوگند
مراجع
 

  1. آریان‎پور، امیرحسین، (1401). جامعه شناسی هنر. تهران: انتشارات گستره.
  2. اسرافیلی، محمد. (1395). مجموعه اشعار لنَ صدو. تهران: انتشارات اندیشمندان کسری.
  3. اسماعیل‎پور، ابوالقاسم، (1387).  اسطوره بیان نمادین، تهران: سروش.
  4. اکبری، پریسا، (1393).  آب در هنر دنیای باستان، تهران: تیسا.
  5. اُکونور، جوزف. (1380). سلامتی با ان. ال. پی، مترجم، مجید پزشکی. تهران: انتشارات نسل نواندیش.
  6. انجوی شیرازی، سیدابوالقاسم. (1371). گذری و نظری در فرهنگ مردم. تهران: اسپرک.
  7. بختورتاش، نصرت‎الله. (1380). نشان رازآمیز. تهران: انتشارات فروهر.
  8. پاشایی، محمدرضا. (1389). ریشه‎شناسی واژة سوگند در نامة باستان. کتاب ماه ادبیات. شمارة 40. صص(44- 47).
  9. ترابی، علی اکبر (1379). جامعه شناسی هنر و ادبیات، تبریز: فروغ آزادی.
  10. خانبابازاده، افشین. نظامی عنبران. مهناز. (1401). بررسی تطبیقی کنایات زبان تالشی شمالی با کنایات زبان فارسی. پژوهش‎نامة بختیاری‎شناسی و اقوام ایرانی. دورة اول. شمارة 2. صص(177- 204).
  11. خرقانی، حسن. (1383). حکمت‎های سوگند در قرآن، مجله الهیات و حقوق دانشگاه رضوی. سال چهارم. شماره 4. صص 91-116.
  12. خلعتبری لیماکی، مصطفی. (1387). آب، آیین‎ها و باورهای مربوط به آن در فرهنگ عامه. تهران: مرکز تحقیقات صدا و سیما.
  13. دستغیب، عبدالعلی. (1376) . در آیینۀ نقد، تهران: حوزۀ هنری.
  14. دهخدا، علی اکبر. (1377). لغت نامه. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
  15. ذوالفقاری، حسن، (1401). زبان و ادبیات عامه ایران. تهران: انتشارات سمت.
  16. ذوالفقاری، حسن، (1394). باورهای عامیانه مردم ایران. تهران: انتشارات چشمه.
  17. رجبی، پرویز، (1380). هزاره‎های گمشده، تهران: انتشارات توس.
  18. رضایتی گیشه خاله، محرم، (1390)، زبان تالشی توصیف گویش مرکزی، رشت: انتشارات فرهنگ ایلیا.
  19. زمردی، حمیرا، (1385)، نگرش تطبیقی ادیان و اساطیر در شاهنامه فردوسی، خمسه نظامی و منطق‎الطیر، تهران: انتشارات زوار.
  20. سبز علیپور، جهاندوست، (1395). راهنمای گویش‎شناسی. رشت: انتشارات فرهنگ ایلیا.
  21. شوالیه، ژان، (1379)، فرهنگ نمادها، ترجمة سودابه فضایلی، تهران: انتشارات جیحون.
  22. طباطبایی، سید محمد حسین. (1374). تفسیر المیزان. قم: انتشارات اسلامی.
  23. عبداللهیان، بهناز، (1378)، « مفاهیم و نمادهای مهر و ماه در سفالینه‎های پیش از تاریخ » هنر نامه، دانشگاه هنر ، سال 1، شمارة 2، صص64-46.
  24. عفیفی، رحیم، (1374)، اساطیر و فرهنگ ایران در نوشته‎های پهلوی، تهران: انتشارات توس.
  25. عمید، حسن. (1389). فرهنگ فارسی عمید. تهران: انتشارات راه رشد.
  26. عیالوار دعویسرا، ندا. (1395). نقش و جایگاه سوگند در تاریخ اجتماعی ایران باستان، پایان نامه ارشد رشته ایران‎شناسی دانشگاه بین‎المللی قزوین، استاد راهنما دکتر باقر علی عادلفر.
  27. فرهادی، مرتضی. (1390). مختصات شیء مقدس و اصل هم ربایی قطب های هم نام: مصادیق: شیر، آب و آتش و سفیدمانی در فرهنگ ایرانی، کتاب ماه علوم اجتماعی، دوره جدید، شماره 41، صص 82-95.
  28. کوپر، جی سی، (1379)، فرهنگ مصور نمادهای سنتی، ترجمة ملیحه کرباسیان، تهران: نشر فرشاد.
  29. کوپر، جی سی، (1391)، فرهنگ نمادهای آیینی، ترجمة رقیه بهزادی، تهران: نشر علمی.
  30. کوثری، مسعود، (1379). تاملاتی در جامعه‎شناسی ادبیات، تهران: باز.
  31. کیانی، حسن. (1371). سوگند در ادب فارسی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
  32. ماسالی، علی. (1395). سیری در فرهنگ تاریخ و جغرافیای تاریخی تالش. رشت: فرهنگ ایلیا.
  33. محجوب، محمد جعفر(1387). ادبیات عامیانۀ ایران، به کوشش حسن ذوالفقاری، تهران: چشمه.
  34. معلوف، امین. (1376). باغ‎های روشنایی، ترجمه میترا معصومی. تهران: نشر گفتار.
  35. معین، محمد، (1386). فرهنگ معین دورة دو جلدی. تهران: انتشارات ادنا.
  36. میتفورد، میراندا بورس، (1394)، دایره‎المعارف مصور نمادها و نشانه‎ها، ترجمة معصومه انصاری، تهران: نشر سایان.
  37. نعیم‎الدین، علی، (1387). ارزش قلم. ماهنامه بشارت، شماره 64. صص 10-18.
  38. هدایت، صادق (1378). فرهنگ عامیانۀ ایران، تهران: انتشارات چشمه.
 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 139
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 74


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب