آمار
| تعداد نشریات | 45 |
| تعداد شماره‌ها | 1,420 |
| تعداد مقالات | 17,541 |
| تعداد مشاهده مقاله | 56,675,913 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 18,800,872 |
قرائت شاعرانه از اسفار اربعه در غزلیات عرفانی | ||
| زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز) | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 12 آبان 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/perlit.2025.69559.3865 | ||
| نویسنده | ||
| حیدر قلی زاده* | ||
| دانشیار دانشگاه شهید مدنی آذربایجان | ||
| چکیده | ||
| نظریۀ «اسفار اربعه» که به موضوع مهم حرکت و تغییر در سیر و سلوک عرفانی می‌پردازد علاوه بر برخی حکایات در شعر فارسی در اشعار و غزلیات فارسی نیز به صورت گسترده مورد توجه شاعران عارف بوده است. اسفار اربعه از دیدگاه حکمت و عرفان در چهار مرحله اتفاق می‌افتد: 1. ترک خلق(ظاهر) به سمت حق(باطن) 2. سیر در حق با حق 3. بازگشت به خلق با حق 4. سیر در خلق با حق. شاعران عارف این چهار سفر را در اشعار تغزلی خود و با زبان شعر بدین صورت به تصویر کشیده‌اند: 1. ترک ایمان(دین/زهد)، علم و عقل(به عنوان سه مظهر اصلی ظاهربینی و ظاهرپرستی) 2. درک کفر(نشانۀ عشق و باطن‌بینی) 3. درک قلندری و رندی 4. درک رسالت و ولایت. این مراحل یا وادیهای سفر با زبان رمز و استعاره و تمثیل(مانند مسجد، میخانه، خرقه، باده، محراب و ابرو...) بیان شده‌اند به طوری که خوانندگان این اشعار ممکن است در فهم و تفهیم آنها دچار سوءبرداشت شوند و از معانی رمزی و استعاری آنها غافل گردند. مطالعۀ تطبیقی میان مباحث معرفتی و اشعار تغزلی و نیز پژوهش در زمینۀ رمزگشایی از تعابیر و اصطلاحات عرفانی می‌تواند فصلی نو در مباحث ادبی و عرفانی برگشاید و اشعار تغزلی را در سطوح معرفتی و الهی ارجمندتر سازد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سفر؛ اسفار اربعه؛ قرائت شاعرانه؛ غزلیات عرفانی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1 |
||