آمار
| تعداد نشریات | 45 |
| تعداد شماره‌ها | 1,420 |
| تعداد مقالات | 17,541 |
| تعداد مشاهده مقاله | 56,672,801 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 18,800,313 |
تاثیر نانوذرات (آهن و سیلیکون) و میکوریزا بر سهم فرایند انتقال مجدد و فتوسنتز جاری در عملکرد دانه و برخی صفات چاودار (.cereal L Secale) در شرایط محدودیت آبی | ||
| دانش کشاورزی وتولید پایدار | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 آبان 1405 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/saps.2025.65304.3327 | ||
| نویسندگان | ||
| فاطمه بصیری راد1؛ رئوف سید شریفی* 2؛ خوشناز پاینده3؛ سارا محمدی کله سرلو4 | ||
| 1گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی. اردبیل، ایران. | ||
| 2استاد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی | ||
| 3گروه خاکشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران. | ||
| 4مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل/ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف: این مطالعه به منظور بررسی تأثیر نانوذرات و مایکوریزا بر سهم فرایند انتقال مجدد و فتوسنتز جاری در عملکرد دانه و برخی صفات چاودار در شرایط محدودیت آبی اجرا شد. مواد و روش‌ها: آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالبRCBDدر سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1401 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل آبیاری (آبیاری کامل به‌عنوان شاهد، قطع آبیاری در 50 درصد مراحل سنبله‌دهی و آبستنی )، کاربرد کودهای زیستی در دو سطح ( کاربرد و عدم کاربرد میکوریزا)، محلول‌پاشی نانو ذرات (محلول‌پاشی با آب به‌عنوان شاهد، محلول‌پاشی نانواکسید آهن، نانوسیلیکون، کاربرد توام نانوآهن و سیلیکون) بود. یافته‌ها: نتایج نشان داد که قطع آبیاری در 50 درصد مرحله آبستنی و عدم کاربرد نانوذرات و میکوریزا میزان انتقال ماده خشک از ساقه و اندام هوایی (به‌ترتیب 4/10 و 5/12 درصد) و سهم مشارکت ذخایر ساقه و اندام هوایی در عملکرد دانه را (به ترتیب 6/24 و 7/28 درصد) در مقایسه با کاربرد نانوذرات و میکوریزا در همین سطح از آبیاری افزایش داد. همچنین در شرایط محدودیت شدید آبی، کاربرد توام نانوذرات و میکوریزا، شاخص سطح برگ (5/30 درصد)، فتوسنتز جاری و میزان مشارکت فتوسنتز جاری در عملکرد دانه (به‌ترتیب 8/29 و 2/15 درصد)، تعداد دانه در سنبله (30 درصد)، طول سنبله (3/25 درصد) و عملکرد دانه را (26 درصد) در مقایسه با عدم کاربرد نانوذرات و میکوریزا تحت همان سطح از آبیاری افزایش داد. نتیجه‌گیری: براساس نتایج به نظر می‌رسد کاربرد نانوذرات و میکوریزا را می‌توان برای افزایش عملکرد دانه چاودار تحت محدودیت شدید آبی، پیشنهاد نمود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| محتوای کلروفیل؛ نانواکسید آهن؛ نانوسیلیکون؛ محلول‌پاشی؛ | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1 |
||