آمار
| تعداد نشریات | 45 |
| تعداد شماره‌ها | 1,430 |
| تعداد مقالات | 17,591 |
| تعداد مشاهده مقاله | 57,220,185 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 19,053,104 |
استفاده از روش‌های پارامتری، ناپارامتری و شاخص SIIG به‌منظور بررسی برهمکنش ژنوتیپ × محیط و پایداری عملکرد دانه هیبریدهای جدید آفتابگردان | ||
| دانش کشاورزی وتولید پایدار | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 15 اردیبهشت 1405 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/saps.2024.62530.3252 | ||
| نویسندگان | ||
| امیر قلی‌زاده1؛ مهدی غفاری* 2؛ حسین احمدی اوچ‌تپه1؛ مراد چشمه نور3؛ غلامحسین شیراسماعیلی4؛ فرناز شریعتی5 | ||
| 1استادیار بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج | ||
| 2دانشیار، موسسه تحقیقات، اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران | ||
| 3محقق، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، | ||
| 4استادیار بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج | ||
| 5عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران | ||
| چکیده | ||
| اثر متقابل ژنوتیپ × محیط مسئله‌ای مهم در مطالعه صفات کمی میباشد زیرا پایداری عملکرد در محیط‌های مختلف را کاهش می‌دهد. در این راستا به‌منظور تجزیه اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و تعیین پایداری عملکرد و سازگاری هبیریدهای جدید آفتابگردان، 18 هیبرید به همراه رقم زرین تحت شرایط تنش‌های محیطی مختلف (بدون تنش، تنش خشکی و تنش شوری) در چهار ایستگاه تحقیقاتی (بروجرد، گرگان، گنبد و اصفهان) در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1401-1402 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه مرکب عملکرد دانه نشان داد که اثرات محیط، ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ × محیط معنی‌دار بود. معنی‌دار بودن اثر متقابل ژنوتیپ × محیط، بیانگر واکنش متفاوت ژنوتیب‌ها در محیط‌های مختلف بود و از اینرو، امکان تجزیه پایداری ژنوتیپ‌ها وجود داشت. بر اساس نتایج تجزیه پایداری با روش ابرهارت و راسل، ژنوتیپ‌های H14، H10 و H1 با عملکرد بالاتر از میانگین و ضریب رگرسیون نزدیک به یک به عنوان ژنوتیپ‌های با سازگاری عمومی بالا برای تمام مناطق شناخته شدند. بر اساس روش گزینش همزمان برای عملکرد و پایداری (YSi)، ژنوتیپ‌های H1، H4و H10 با کمترین مقادیر به‌عنوان پایدارترین و ژنوتیپ‌های H3، H9و H6 با بیشترین مقدار آماره مذکور به عنوان ناپایدارترین ژنوتیپ‌ها شناسایی شدند. همچنین بر اساس شاخص SIIG، ژنوتیپ‌های H1، H4، H2، H10، H12 و H16 با داشتن مقدار SIIG بالا و همچنین عملکرد دانه بالاتر از میانگین به‌عنوان ژنوتیپ‌های برتر از نظر پایداری و عملکرد دانه شناخته شدند و می‌توان از آن‌ها برای انجام آزمایشات بیشتر از جمله آزمایشات سازگاری استفاده نمود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اثر متقابل ژنوتیپ × محیط؛ آفتابگردان؛ پایداری عمومی؛ روش ابرهارت و راسل؛ شاخص SIIG | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 188 |
||