آمار
| تعداد نشریات | 45 |
| تعداد شماره‌ها | 1,414 |
| تعداد مقالات | 17,372 |
| تعداد مشاهده مقاله | 56,029,362 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 18,258,476 |
اثر برنامه‌های همزمان سازی فحلی با استفاده از تزریق پروستاگلاندین و گنادوتروپین‌ها بر عملکرد تولیدمثلی میش‌های افشاری | ||
| پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی) | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 26 اسفند 1403 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/as.2025.63413.1757 | ||
| نویسندگان | ||
| علی شهباز اوغلی ایرانی1؛ بهنام رستمی* 2؛ رضا معصومی1؛ محمد حسین شهیر1 | ||
| 1گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان | ||
| 2Associate professor | ||
| چکیده | ||
| زمینه مطالعاتی: توسعه برنامه‌های کاربردی و اقتصادی برای بهینه نمودن روش‌های همزمان سازی فحلی در نشخوارکنندگان کوچک، برای پژوهشگران و پرورش‌دهندگان از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف: در مطالعه حاضر اثر تجویز گنادوتروپین‌ها (GnRH و hCG) و PGF2α بر همزمان سازی فحلی، غلظت پروژسترون و عملکرد تولیدمثلی میش‌های افشاری درشروع فصل تولیدمثل بررسی شد. روش کار: تعداد64 رأس میش نژاد افشاری به گروه‌های شاهد و تیمار تقسیم شدند. میش‌های گروه شاهد (24 رأس)، اسفنج‌های درون‌واژنی حاوی پروژسترون را به مدت ۱۴ روز دریافت کرده و در زمان خارج نمودن اسفنج، تحت تزریق عضلانی eCG قرار گرفتند. در گروه‌های تیمار، آنالوگ GnRH در روز صفر به‌صورت عضلانی تزریق شد؛ میش‌ها در گروه GhP (20 رأس) در روز پنج، hCG و در روز دوازده، PGF2α دریافت کردند و میش‌ها در گروه GPP، دو دوز PGF2α به ترتیب در روزهای پنج و دوازده دریافت کردند. به‌منظور اندازه‌گیری غلظت پروژسترون، نمونه‌های خون، 10 روز پیش از شروع آزمایش، روز صفر (شروع آزمایش) و ۱۷ روز پس از جفت‌گیری از ورید وداج دام‌ها جمع‌آوری شدند. نتایج: زمان شروع فحلی به طور معنی‌داری در گروه‌های تیمار دیرتر از گروه شاهد بود (01/0>P). افزون بر این، وزن تولد بره در گروه‌های تیمار در مقایسه با گروه شاهد تمایل به افزایش داشت (06/0 =P). از نظر سایر صفات تولیدمثلی اختلاف معنی‌داری بین گروه‌های مورد مطالعه مشاهده نشد. در روز ۱۷ پس از جفت‌گیری، غلظت پروژسترون در گروه شاهد به طور معنی‌داری بیشتر از گروه‌های تیمار بود (01/0>P). مقایسات جنبه‌های اقتصادی آزمایش نشان داد، استفاده از برنامه‌های بر پایه PGF2α، طول دوره و هزینه برنامه‌های همزمان سازی را کاهش داد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج فوق، به‌نظر می‌رسد همزمان سازی فحلی میش‌ها با استفاده از هورمونهای GnRH و PGF2α در مقایسه با روش‌های مرسوم پروژسترون/پروژستاژن درون‌واژنی، روش های کارآمدتر و مقرون‌به‌صرفه‌تری در فصل تولیدمثل باشند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تولیدمثل گوسفند؛ فصل تولیدمثل؛ میزان فحلی؛ GnRH؛ hCG و PGF2α | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 231 |
||