شناسایی مؤلفه‌های تفکر فلسفی لیپمن در کتاب داستان شازده کوچولو

اسکندری شرفی، فرشاد و بیگ­زاده، خلیل (1400). تحلیل مجموعه داستان لبخند انار هوشنگ مرادی کرمانی از منظر غنای روانشناختی برنامه فبک، نشریه ادبیات و زبان خارجه، 7(1)، 47-68.

اسکندری شرقی، فرشاد؛ رحمتی فیروزآبادی، یونس و نصرت فلاح، علی (1400). خوانش فبکی داستان ماهی سیاه کوچولو، اثر صمد بهرنگی، فصلنامه تفکر و کودک، 12 (1)، 33-1.

جهانی، جعفر (1382). دیباچه­ای بر شیوه­های پژوهش در تفکر انتقادی، شیراز: ملک سلیمان.

حجازی، نصرت و مشگینی، مرضیه (1400). بررسی تطبیقی شازده­کوچولو و قلعه حیوانات بر اساس الگوی جامعه­شناختی کلود دوشه. نشریه پژوهش ادبیات معاصر جهان، 26(1)، 110-142.

حسینی، افضل السادات (1383). ماهیت خلاقیت و شیوه­های پرورش آن، مشهد: آستان قدس رضوی.

حمیدی، علی (1392). بررسی چگونگی استفاده از داستان­های شاهنامه در برنامه درسی فلسفه برای کودکان. پایان نامه کارشناسی ارشد.

حیدری نسب، فرحناز؛ کزازی، میرجلال الدین و بیگ زاده، خلیل (1401). شگردهای فکرورزی در داستان‌های فرهاد حسن‌زاده بر پایة نظریة لیپمن (مطالعة موردی: داستان‌های گروه سنی الف، ب و ج)، فصلنامه تفکر و کودک، 12 (2)، 211-181.

خسرونژاد، مرتضی (1389). معصومیت و تجربه (درآمدی بر فلسفه ادبیات کودک)، تهران: مرکز.

سام­خانیان، علی­اکبر (1393). تحلیل نگره پدیدارشناسی در شناخت­شناسی شازده­کوچولو. نشریه پژوهش ادبیات معاصر جهان. 18(1). 5-112.

سیف هاشمی، فخرالسادات؛ رجایی پور، سعید (1383). بررسی رابطه بین ذهنیت فلسفی و میزان خلاقیت مدیران مدارس متوسطه شهر اصفهان. نشریه تعلیم و تربیت، (1)، 64-31.

شریعتمداری، علی (1393). اصول و فلسفه تربیت، تهران.

فرزانفر، جواد (1389). بررسی فلسفه دوران کودکی و نقش داستان در پرورش روحیه­ی فلسفی کودکان، رساله­ی دکتری دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تربیت معلم تهران.

فرمهینی فراهانی، محسن؛ میرزا محمدی، محمدحسن؛ خارستانی، اسماعیل (1388). تبیین تطبیقی اهداف آموزش فلسفه به کودکان در کشورهای مختلف، 4 (16)، 45-70.

قائمی­مجد، سعیده (1394). بازگشت به حقیقت خویش؛ تحلیل فلسفی-اخلاقی شازده­کوچولو، نشریه فلسفه و کودک،12، 59-66.

مایرز، چت ( 1386). آموزش تفکر انتقادی، ترجمه خدایار ابیلی، تهران: سمت.

میرزابیگی، ع (1370). نقش هنر در آموزش و پرورش و بهداشت روانی کودکان، تهران: نشر مدرسه.

ناجی، سعید (1383). فلسفه برای کودکان و نوجوانان: مروری بر پارادایم جدید در آموزش و پرورش با تاکید بر ابداعات لیپمن، نشریه روش­شناسی علوم انسانی (حوزه و دانشگاه)، 10 (40)، 118-93.

نجات، سیده اسما؛ رازقی، ثریا و عاشوری، هنگامه (1399). بررسی اهمیت پرورش تفکرانتقادی درکودکان با تکیه برداستان‌های مثنوی مولوی(رهیافتی آموزشی براساس نظریۀ لیپمن)، فصلنامه تفکر و کودک، 11 (1)، 281-249.

یوسفی، عاطفه و ناجی، سعید (1401). بازخوانی بابی از کلیله و دمنه (تحلیل باب شیر و شغال براساس مبانی داستانی فلسفه برای کودکان)، پژوهشنامه ادبیات تعلیمی، 14(55)، 135-160.

Daniel M, Gagnon M. (2011). Developmental process of dialogical critical thinking in groups of pupils aged 4 to 12 years, Creative Education, 2(5): 418- 428.

Gasparatou, R., & Kampeza, M. (2012). Introducing P4C in kindergarten in Greece. Analytic Teaching and Philosophical Praxis, 33(1): 72- 82.

Lipman, Mathew. (2003). "Philosophy for Children, An Interview with Saeed NaJi", in Retrieved, September 28, 2011, From http: // www. Buf. ano/en

Maykut, P. & Morehouse, R. (1994). Beginning Qualitative Research. A Philosophic and Practical Guide. London Washington D.C: Falmer Press.

Morris, K. (2016). The Philosophy for Children curriculum: Resisting ‘teacher prooftexts and the formation of the ideal philosopher child. Studies in Philosophy and Education, 35 (1), 63-78.

Smith, PH. G. (1956). Philosophic Mindedness in Educational Administration. The Ohio State University Press.

Stephan, M., & Alan, T. (2011). Benefits of collaborative philosophical inquiry in school, Centre for Applied Ethics and Philosophy, Curtin University

Tran, N. (2013). Thinking Skills Frameworks to Evaluate Philosophical Modules in Higher Education. Arecls, 2 (10), 177-195.

Worley, P. (2016). Philosophy and children. The Philosophers' Magazine, (72), 119-120