
تعداد نشریات | 45 |
تعداد شمارهها | 1,381 |
تعداد مقالات | 16,906 |
تعداد مشاهده مقاله | 54,423,610 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 17,099,402 |
مقایسه اثربخشی روایت درمانی و درمان بازپردازش دستور تصویر ذهنی (IRRT) به شکل گروه درمانی بر نشانگان خاطرات آسیب زا در زنان مطلقه | ||
فصلنامه پژوهش های نوین روانشناختی | ||
دوره 19، شماره 75، مهر 1403، صفحه 234-244 اصل مقاله (510.58 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jmpr.2024.62288.6272 | ||
نویسندگان | ||
امیر قوی پیکر1؛ افسانه خواجه وند خوشلی* 2؛ حمزه اکبری3 | ||
1دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران. | ||
2دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران. | ||
3استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران. | ||
چکیده | ||
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روایت درمانی و درمان بازپردازش دستور تصویر ذهنی(IRRT) به شکل گروه درمانی بر خاطرات آسیبزا، در زنان مطلقه انجام شد. این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش را زنان مطلقه مراجعهکننده به مراکز مشاوره خصوصی و مراکز تحت نظر بهزیستی شهرستان مشهد در سال 1399 شامل میشد. از این جامعه 36 زن مطلقه به شیوه نمونهگیری دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در 3 گروه ( هر گروه 12 نفر) گمارده شدند. آزمودنیهای یکی از گروهها به مدت 8 جلسه تحت روایت درمانی گروهی قرار گرفتند،گروه دیگر نیز به مدت 8 جلسه تحت درمان بازپردازش دستور تصویر ذهنی گروهی قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. از مقیاس تجدیدنظر یافته تاثیر حوادث (IES-R) هورویتز و همکاران (1979) برای جمعآوری دادههای پژوهش استفاده شد. دادههای بهدست آمده با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر دو مداخله پژوهش بر هر سه خرده مقیاس نشانگان خاطرات آسیبزا (اجتناب، افکار ناخواسته، بیشانگیختگی) اثربخشی معنادار و پایداری داشته (0/05>P) و بین اثربخشی دو مداخله تفاوت معناداری وجود نداشته است (0/05<P). طبق نتایج بدست آمده میتوان گفت که روانشناسان و مشاوران حوزه طلاق با توجه به رویکرد و نظریه خود از روایت درمانی و درمان بازپردازش دستور تصویر ذهنی برای بهبود نشانگان خاطرات آسیبزا زنان مطلقه استفاده نمایند. | ||
کلیدواژهها | ||
زنان مطلقه؛ روایت درمانی؛ درمان بازپردازش دستور تصویر ذهنی؛ نشانگان خاطرات آسیب زا | ||
مراجع | ||
بنی صفر، افشین. و آهی، قاسم. (1400). مقایسه اثربخشی روایت درمانی آنلاین و رفتار درمانی شناختی بر تاب آوری و تنظیم هیجانی بیماران مبتلا به سرطان. نشریه مراقبت سرطان، ۲ (۴)، ۲۴-۳۵.
پناغی، لیلی؛ حکیم شوشتری، میترا. و عطاری مقدم، جعفر. (1385). اعتباریابی نسخه فارسی مقیاس تجدیدنظر یافته تاثیر حوادث. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ۶۴ (۳)،۵۲-۶۰.
تقی پور، امین؛ قمری کیوی، حسین؛ شیخ الاسلامی، علی. و رضایی شریف، علی. (1402). اثربخشی روایت درمانی با تاکید بر لحظات نوآور بر تنظیم هیجان دختران دچار خودآسیبزنی با قصد خودکشی. فرهنگ مشاوره و روان درمانی، 14(53)، 93-123.
شیورانی، مونا؛ آزادفلاح، پرویز؛ مرادی، علیرضا. و اسکندری، حسین. (1396). اثربخشی درمانگری مبتنی بر مواجهه روایی در بهبود اختلال استرس پس از ضربه و حافظه سرگذشتی. روان شناسی بالینی، 9(2)، 1-14.
صادقی, الهه؛ قربان شیرودی، شهره؛ ترخان, مرتضی. و کیهانیان، شهربانو. (1397). مقایسه اثربخشی تصویرسازی ذهنی دستوری با بازپردازش و کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر بیخوابی و افکار خودآیند منفی زنان مبتلا به سرطان پستان. روانشناسی سلامت, 7(26), 101-116.
صفی خانی، فریده؛ افتخاری صعادی، زهرا؛ نادری، فرح. و مرعشیان، فاطمه سادات. (1399). اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و تصویرسازی ذهنی دستوری بر معنویت و پردازش هیجانی مادران دارای دانش اموزان اختلال طیف اوتیسم. توسعه ی آموزش جندی شاپور، 11(3 )، 427-445.
عطاری، مانا؛ خلعتبری، جواد. و کلهرنیا گلکار، مریم. (1399). اثربخشی به خود دستوری باز پردازش (اسموکر) بر احساس تنهایی، نگرانی و استرس ادراک شده بیماران استرس پس از سانحه ناشی از زلزله کرمانشاه. مجله علوم روانشناختی، ۱۹ (۹۵)، ۱۴۷۴-۱۴۶۵.
کریمی، حسن. (1397). تاثیر روایت درمانی بر نشخوار ذهنی و اضطراب دانش آموزان پسر دبیرستانی شهرستان لالی. مطالعات روانشناسی و و علوم تربیتی، 4(1)، 153-161.
محققی، حسین. و رجبی، مینا. (1401). تأثیر روایت درمانی بر نشخوار فکری مادران جداشده از همسر. آسیبشناسی خانواده، ۸ (۱)، ۱-۳۲.
محمدی، علی؛ ایمانی، سعید. و خوش کنش، ابوالقاسم. (1401). تعیین اثربخشی درمان مواجهه روایی بر اختلال استرس پس از سانحه و صمیمیت زناشویی زنان آسیب دیده ازخیانت همسر. زن و مطالعات خانواده،12 (2)، 24-36.
مقیمی، پونه. و حقیقت، سارا. (1396). اثربخشی روایت درمانی گروهی بر کاهش علائم افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه. پیشرفت های نوین در علوم رفتاری، ۲ (۷)،۱۰-۱.
Arntz, A., Sofi, D., & van Breukelen, G. (2013). Imagery rescripting as treatment for complicated PTSD in refugees: a multiple baseline case series study. Behaviour Research and Therapy, 51(6), 274-283. Bahonar, F., Etemadi, O., & Salehi, K. (2023). Dimensions of Post-Traumatic Growth Resulting from Parental Divorce among Young Iranian Women. Journal of Loss and Trauma, 12(2), 1-23. Bakhtiar, B., & Aulia, R. (2022). The Legal Consequences and The Psychological Divorce Impact Against Women in Padang City. Majalah Ilmu Pengetahuan dan Pemikiran Keagamaan Tajdid, 25(2), 134-141. Beaudoin, M. N., Moersch, M., & Evare, B. S. (2016). The effectiveness of narrative therapy with children's social and emotional skill development: an empirical study of 813 problem-solving stories. Journal of Systemic Therapies, 35(3), 42-59. Bosch, M., & Arntz, A. (2021). Imagery rescripting for patients with posttraumatic stress disorder: a qualitative study of patients’ and therapists’ perspectives about the elements of change. Cognitive and Behavioral Practice, 15(3), 122-134 Boterhoven de Haan, K., Lee, C., Fassbinder, E., Van Es, S., Menninga, S., Meewisse, M., . . . Arntz, A. (2020). Imagery rescripting and eye movement desensitisation and reprocessing as treatment for adults with post-traumatic stress disorder from childhood trauma: Randomised clinical trial. The British Journal of Psychiatry, 217(5), 609-615. Cloitre, M., Cohen, L. R., Ortigo, K. M., Jackson, C., & Koenen, K. C. (2020). Treating survivors of childhood abuse and interpersonal trauma: STAIR narrative therapy. Guilford Publications. Cloitre, M., Garvert, D. W., & Weiss, B. J. (2017). Depression as a moderator of STAIR Narrative Therapy for women with post-traumatic stress disorder related to childhood abuse. European journal of psychotraumatology, 8(1), 1377028. Creamer, M., Bell, R., & Failla, S. (2003). Psychometric properties of the impact of event scale—revised. Behaviour research and therapy, 41(12), 1489-1496. Dibbets, P., Arntz, A. (2015). Imagery Rescripting: Is Incorporation of the most Adversive Scences Necessary? Journal of Behavior Psychology, 51 (4), 331-340. Engelhard, I. M., McNally, R. J., & van Schie, K. (2019). Retrieving and modifying traumatic memories: Recent research relevant to three controversies. Current Directions in Psychological Science, 28(1), 91-96. Grunert, B. K., Weis, J. M., Smucker, M. R., & Christianson, H. F. (2017). Imagery rescripting and reprocessing therapy after failed prolonged exposure for post-traumatic stress disorder following industrial injury. Journal of behavior therapy and experimental psychiatry, 38(4), 317-328. Hassija, C., & Cloitre, M. (2015). STAIR narrative therapy: A skills focused approach to trauma-related distress. Current Psychiatry Reviews, 11(3), 172-179. Haws, M. H. (2021). The Use of Narrative Therapy as a Multicultural Approach to Facilitate the Healing Process of Traumatized Liberians (Doctoral dissertation, The Chicago School of Professional Psychology). Lee, S. W., & Kwon, J. H. (2013). The efficacy of imagery rescripting (IR) for social phobia: a randomized controlled trial. Journal of behavior therapy and experimental psychiatry, 44(4), 351-360. Lely, J. C., Smid, G. E., Jongedijk, R. A., W. Knipscheer, J., & Kleber, R. J. (2019). The effectiveness of narrative exposure therapy: a review, meta-analysis and meta-regression analysis. European journal of psychotraumatology, 10(1), 1550344. May, J., Andrade, J.& Kavanagh, D, J. (2015). An Imagery-based Road Map to Tackle Maladaptive Motivation in Clinical Disorders, Lan Clark, Oxford University, UK. Mendoza, J. E., Tolba, M., & Saleh, Y. (2019). Strengthening Marriages in Egypt: Impact of Divorce on Women. Behavioral Sciences, 10(1), 14-26. Monk, J. K., Oseland, L. M., Nelson Goff, B. S., Ogolsky, B. G., & Summers, K. (2017). Integrative intensive retreats for veteran couples and families: A pilot study assessing change in relationship adjustment, posttraumatic growth, and trauma symptoms. Journal of Marital and Family Therapy, 43(3), 448-462. Nelson, K., Lukawiecki, J., Waitschies, K., Jackson, E., & Zivot, C. (2022). Exploring the impacts of an art and narrative therapy program on participants’ grief and bereavement experiences. OMEGA-Journal of Death and Dying, 00302228221111726. Ordway, A. M., Moore, R. O., Casasnovas, A. F., & Asplund, N. R. (2020). Understanding vicarious trauma, burnout, and compassion fatigue in high-conflict divorce. The Family Journal, 28(2), 187-193. Pasupathi, M., Wainryb, C., Mansfield, C. D., & Bourne, S. (2017). The feeling of the story: Narrating to regulate anger and sadness. Cognition & emotion, 31(3), 444–461. Paulik, G., Steel, C., & Arntz, A. (2019). Imagery rescripting for the treatment of trauma in voice hearers: A case series. Behavioural and Cognitive Psychotherapy, 47(6), 709-725. Sclater, S. D. (2019). Experiences of divorce. In Undercurrents of Divorce (pp. 161-182). Routledge. Smith, M. (2022). Narrative therapy (pp. 249-256). New York, NY: Oxford University Press. Smucker, M. R. (1995). Imagery rescripting: A new treatment for survivors of childhood sexual abuse suffering from posttraumatic stress. Journal of cognitive psychotherapy, 9(1), 3-17. van der Heijden, A. C., van den Heuvel, O. A., van der Werf, Y. D., Talamini, L. M., & van Marle, H. J. F. (2022). Sleep as a window to target traumatic memories. Neuroscience & Biobehavioral Reviews, 104765. White, M., & Epston, D. (1990). Narrative means to therapeutic ends. WW Norton & Company. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 377 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 168 |