آمار
| تعداد نشریات | 45 |
| تعداد شماره‌ها | 1,381 |
| تعداد مقالات | 16,909 |
| تعداد مشاهده مقاله | 54,432,870 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 17,104,065 |
مقایسه اثربخشی درمان تعاملی والد-کودک(PCIT)، آموزش ذهن‌آگاهی کودک محور(بوردیک) و آموزش برنامه والدین سالهای باورنکردنی(IY) بر کاهش نشانه‌های درونی‌سازی شده دانش‌آموزان دوره اول ابتدایی شهر تبریز | ||
| فصلنامه پژوهش های نوین روانشناختی | ||
| مقاله 4، دوره 18، شماره 71، مهر 1402، صفحه 37-50 اصل مقاله (731.12 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jmpr.2023.14762 | ||
| نویسندگان | ||
| آناهیتا اوبالاسی1؛ علی خادمی* 2؛ مجید محمود علیلو3؛ مهین اعتمادی نیا4 | ||
| 1دانشجوی دکتری تخصصی، گروه روانشناسی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران. | ||
| 2دانشیار، گروه روانشناسی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران. | ||
| 3استاد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. | ||
| 4استادیار، گروه روانشناسی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران. | ||
| چکیده | ||
| هدف این پژوهش تعیین تفاوت اثربخشی درمان تعاملی والد-کودک(PCIT)، ذهن آگاهی کودک محور(بوردیک) و برنامه سال های باورنکردنی(IY) بر کاهش نشانه‌های درونی‌سازی‌شده دانش‌آموزان دوره اول ابتدایی شهر تبریز بود. در قالب طرح نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل و اجرای پرسشنامه رفتاری کودک (CBCL) آخنباخ نسخه والدین اطلاعات لازم جمع آوری شد. جامعه آماری شامل کلیه مادران و دانش آموزان دوره‌ی اول ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی 1399-1398 بود. نمونه شامل 40 نفر دانش‌آموز به همراه مادران شان است که 30 نفر به عنوان گروه آزمایشی و 10 نفر به عنوان گروه کنترل به روش داوطلبانه و مبتنی بر معیارهای ورود انتخاب شدند. پس از برگزاری دوره‌های درمانی(تعاملی والد-کود، ذهن‌آگاهی کودک محور و سالهای باورنکردنی) طی 3 ماه و تحلیل داده ها با روش تحلیل واریانس مختلط، نتایج نشان داد که روش‌های درمانی تعاملی والد-کودک، ذهن آگاهی کودک محور و برنامه سال های باورنکردنی بر کاهش نمرات درونی سازی شده دانش‌آموزان از جلسه ی پیش آزمون تا جلسه ی پیگیری موثرند. نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که روش درمان تعاملی والد-کودک اثربخش‌تر از روش درمانی ذهن آگاهی کودک محور در کاهش نشانه های درونی سازی شده دانش‌آموزان است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| درمان تعاملی والد-کودک؛ آموزش ذهن‌آگاهی کودک محور(بوردیک)؛ آموزش برنامه والدین سالهای باورنکردنی و نشانه‌های درونی‌سازی شده | ||
| مراجع | ||
|
بوردیک، دبرا(1396). راهنمای آموزش مهارت‌های ذهن‌آگاهی به کودکان و نوجوانان. ترجمه‌ی غلامرضا منشئی و همکاران(2014).اصفهان: معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان.
پیرنیا، بیژن؛سلیمانی، علی و پیرنیا، کامبیز(1396). مشکلات رفتاری و درمانهای روان شناختی، اثربخشی درمان تعاملی والد-کودک بر پرخاشگری کودکان، یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی مقدماتی. فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی دانشگاه علامه طباطبائی. 7(27): 69-47.
تهرانی دوست، مهدی؛ شهریور، زهرا؛ پاکباز، بهاره؛ احمدی، فاطمه و رضایی، آزیتا(1385). روایی نسخه فارسی پرسشنامه توانایی‌ها و مشکلات(SDQ) در کودکان ایرانی. فصلنامه تازه‌های علوم شناختی. 8(4):39-33.
خانجانی، زینب؛ هاشمی، تورج؛ پیمان‌نیا، بهرام و آقاگل‌زاده، مریم(1393). رابطه کیفیت تعامل مادر-کودک در اضطراب جدایی و مدرسه هراسی در کودکان. مجله پزشکی ارومیه. 25 ,(3)240-231.
روشن، مریم؛ آقایوسفی، علیرضا؛ علی‌پور، احمد و رضایی، اکبر(1395). مقایسه اثربخشی دو روش درمان تعامل والد-کودک و مقابله درمانگری مادران بر کاهش شدت مشکلات رفتاری کودکان 3-6 ساله. فصلنامه علمی-پؤوهشی روانشناسی بالینی و شخصیت. 14(1): 123-111.
زرگری نژاد، غزاله و یکه یزدان دوست، رخساره.(1386). اثربخشی آموزش والدین بر مشکلات رفتاری کودکان ADHD (مطالعه موردی). مطالعات روانشناختی. 3(2): 48-29.
قاسمی علی آبادی، الهام؛ امیری، محسن و الهی، طاهره(1399). اثربخشی درمان مبتنی بر تعامل والد-کودک بر بیش حمایتگری، علائم اضطراب مادران و کاهش علائم اضطراب جدایی در فرزندانشان. فصلنامۀ پژوهش در سلامت روانشناختی. 14(3): 37-18.
محمدپور، محمد و اسماعیل‌‌پور، خلیل(1395). اثربخشی برنامۀ مربیگری رفتار و هدایت از طریق مدل سازی بر اختلال اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی. فصلنامه علوم و اعصاب شفای خاتم. 5(1): 39-29.
محمدزاده، عادل و قمرانی، امیر(1397). تأثیر آموزش برنامه‌ی سالهای باورنکردنی بر مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی. فصلنامه روانشناسی افراد استثنائی دانشگاه علامه طباطبائی. 7(25):119-97.
مک نیل، چریل بادیفورد و همبری-کیگین، تونی(1398).درمان مبتنی بر تعامل والد-کودک(PCIT). ترجمه‌ی دکتر سید بدرالدین نجمی و نازیتا جانقربان(2010).تهران: انتشارات ارجمند.
مینایی،اصغر( 1384 ). کتابچه راهنمای فرمهای سن مدرسه نظام سنجش مبتنی بر تجربه آخنباخ (ASEBA) تهران:پژوهشکده کودکان استثنایی.
مینائی، اصغر(1385). انطباق و هنجاریابی سیاهه رفتاری کودک آخنباخ، پرسشنامه خودسنجی و فرم گزارش معلم. پژوهش در حیطه کودکان استثنائی6(1): 558-529.
یزدخواستی، فریبا؛ عریضی، حمیدرضا (1390). هنجاریابی سه نسخه کودک، پدر/مادر و معلم سیاهه رفتار کودک در شهر اصفهان. روان پزشکی و روانشناسی بالینی ایران. 17(1):70-60.
Achenbach TM. (1991). Manual for the Child Behavior Checklist/ 4-18 and 1991 Profile. Burlington, VT: University of Vermont Department of Psychiatry. Achenbach, T. M., & Reescorla, L. A. (2010). Multicultural guide to the manual for the ASEBA preschool forms & profilies. Burlington, Vermont, University of Vermont Research Center for Children, Youth, and Families. Allen, B., Timmer, S. G., Urquiza, A. J. (2014). Parent–Child Interaction Therapy as an attachment-based intervention: Theoretical rationale and pilot data with adopted children. Children and Youth Services Review.47(3):334-341. Bjørseth, Å., & Wichstrøm, L. (2016). Effectiveness of Parent-Child Interaction Therapy (PCIT) in the Treatment of Young Children’s Behavior Problems. A Randomized Controlled Study. PloS one. 11(9): e0159845. Bögels, S.M, Brechman-Toussaint, M.L. (2006). Family issues in child anxiety: attachment, family functioning, parental rearing and beliefs. Clin Psychol Rev. 26(7): 834-56. Budd, K.S, Hella, B., Bae, H., Meyerson, D.A, Watkin, S.C. (2011). Delivering parent-child interaction therapy in urban community clinic. Cong Behav Pract. 18: 502-514. Bulgan, C., & Ciftci, A. (2017). Psychological adaptation, marital satisfaction, and academic self-efficacy of international students. Journal of International Students, 7(3), 687-702. Chaffin M, Silovsky JF, Funderburk B, Valle LA, Brestan EV, Balachova, T, Jackson S, Lensgraf J & Bonner BL. (2004). Parent-child interaction therapy with physically abusive parents: Efficacy for reducing future abuse reports. J Consul Clin Psychol. 72(3):500-510. Colman, I., Wadsworth, MEJ., Croudace, T.J., Jones, P.B. (2008). Forty-Year Psychiatric. Outcomes Following Assessment for Internalizing Disorder in adolescence. The American journal of psychiatry. 164(1): 126-33. Cooley, M. E., Veldorale-Griffin, A., Petren, R. E., Mullis, A. K. (2014). Parent-child interaction therapy: A Meta-analysis of child behavior outcomes and parent stress. Journal of family social work. 7:191-208. Davisa, E. M., Garciaa, D., Rothenbergab, W. A., Barnett, M. L., Bridget, D., Espinosa, N., Tonarely, N. A., Robertson, E. L., Alonso, B., San Juan, J., Jenta, J. F. (2022). A preliminary analysis of parent-child interaction therapy plus natural helper support to increase treatment access and engagement for low-income families of color. Children and Youth Services Review. 134: 106370. Donohue, M. R., Hoyniak, C. P., Tillman, R., Barch, D. M., Luby, J. (2021). Callous-Unemotional Traits as an Intervention Target and Moderator of Parent–Child Interaction Therapy—Emotion Development Treatment for Preschool Depression and Conduct Problems. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry. 60(11):1394-1403. Edwards, R.T, Jones, C., Berry, V., Charles, J., Linck, P., Bywater, T., Hutchings, J. (2016). Incredible Years parenting programme: costeffectiveness and implementation. Journal of Children›s Services. 11 (1): 72-54. Edwards, N. A., Sullivan, J. M., Meany-Walen, K., & Kantor, K. R. (2010). Child parent relationship training: Parents' perceptions of process and outcome. International Journal of Play Therapy. 19(3):159-173. Eyberg, S, M., Nelson, M, M., Duke, M., & Boggs, S. R. (2009). Manual for the dyadic parent-child interaction coding system. (3rd Ed). Florida: University of Florida Press. Eyberg, S, M. (1988). Parent-child interaction Therapy: Integration of traditional and behavioral concerns. Child & Family Behavior Therapy.10: 33-46. Fox, J., Halpern, L., Forsyth, J. (2008). Mental health checkups for children and adolescents: A means to identify, prevent and minimize suffering associated with anxiety and mood disorders. Clinical Psychology .15(3): 182-211. Garcia, R, & Turk, J. (2007). The Applicability of Webster-Stratton Parenting Programmes to Deaf Children with Emotional and Behavioural Problems, and Autism, and Their Families: Annotation and Case Report of a Child with Autistic Spectrum Disorder. Clinical Child Psychology and Psychiatry. 12(1): 125-136. Galanter, R., Self-Brown, S., Valente, J. R., Dorsey, S., Whitaker, D. J. Bertuglia-Haley, M., Prieto, M. (2012). Effectiveness of Parent-Child Interaction Therapy Delivered to At-Risk Families in the Home Setting. Child & Family Behavior Therapy. 34(3):177-196. Greco, L, A., Sorrell, J, T. & McNeil, C, B. (2001). Understanding manualbased behavior therapy: Some theoretical foundations of parent-child interaction therapy. Journal of Child & Family Behavior Therapy. 23 (4): 21-36. Hallahan, D. P., Kauffman, J. M., & Pullen, P. C. (2015). Exceptional learners: an introduction to special education (13th Ed). Published by Pearson Education, Inc. Hess, D. (2018). Mindfulness-Based Interventions for Hematology and Oncology Patients with Pain. Hematology/Oncology Clinics of North America. 32(3), 493-504. Hood, K.K, Eyberg, S.M. (2003). Outcomes of parent-child interaction therapy: Mothers' reports of maintenance three to six years after treatment. J Clin Chlid Adolesc Psychol. 32(3):419-429. Hudson, J., Deveny, C., Taylor, L. (2005) Nature, assessment and treatment of general. anxiety disorder in children. Pediatric annals. 34(2): 97-106. Jent, J. F., Rothenberg, W. A., Weinstein, A., Stokes, J., Barnett, M., Srivatsa, N., Dandes, E., Garcia, D. (2021). Behavior Therapy. 52(6): 1311-1324. Kazdin, A. E. (2005). Parent management training: Treatment for oppositional, aggressive, and antisocial behavior in children and adolescent. New York: Oxford University Pres. Kohut, A.S., Stinson, J., Davies-Chalmers, C., Ruskin, D., Wyk, M.V. (2017). Mindfulness-Based Interventions in Clinical Samples of Adolescents with Chronic Illness: A Systematic Review. The Journal of Alternative and Complementary Medicine. 23(8): 581-589. Majeed, M.H., Ali, A.A., Sudak, D.M. (2018). Mindfulness-based interventions for chronic pain: Evidence and applications. Asian Journal of Psychiatry. 32: 79-83. Mersky, J. P., Topitzes, J., Grant-Savela, S. D., Brondino, M. J.; McNeil, C. B. (2016). Adapting Parent-Child Interaction Therapy to Foster Care. Research on Social Work Practice.26(2):157-167. Parent, J., McKee, L. G., Rough, J. N., Forehand, R. (2015). The association of parent mindfulness with parenting and youth psychopathology across three developmental stages. Journal of Abnormal Child Psychology. 44 (1):191-202. Phillips, Sh., Mychailyszyn, M. (2021). A review of Parent-Child Interaction Therapy (PCIT): Applications for youth anxiety. Children and Youth Services Review. 125:105986. Pirnia, B., Najafi, E., Lashkari, A., & Saber Majidi, G. (2017). Evaluation of Parent-Child Interaction Therapy on Anxiety Level in Pre-Elementary School Children: A Randomized Controlled Trial. Practice in Clinical Psycholog., 5(3): 167-176. Seabra-Santos, M. J., Gaspar, M. F., Azevedo, A. F., Homem, T. C., Guerra, J., Martins, V., & et al. (2016). Incredible Years parent training: What changes, for whom, how, for how long? Journal of Applied Developmental Psychology. 44: 93-104. Soysa, CK., Wilcomb, C.J. (2015). Mindfulness, Selfcompassion, Self-efficacy, and Genders Predictors of Depression, Anxiety, Stress, and Well-being. Mindfulness.6(2):217-226. Timmer, S. G., Urquiza, A. J. (2014). Emprically based treatments for maltreated children: A developmental perspective. In: Korbin, J. E., Krugman, R. D. Handbook of child maltreatment, child maltreatment 2. chapter19: 351-376. Topham, G. L., Wampler, K. S., Titus, G., & Rolling, E. (2011). Predicting parent and child outcomes of a filial therapy program. International Journal of Play Therapy.20(2):79-93. Trillingsgaard, T., Trillingsgaard, A., Webster-stratton, C. (2014). Assessing the effectiveness of the ‘Incredible Years parent training’ to parents of young children with ADHD symptoms – a preliminary report. Journal of Psychology. 55(6):538-545. Webb, H. J., Thomas, R., McGregor, L., Avdagic, E., & Zimmer-Gembeck, M. J. (2016). An Evaluation of Parent–Child Interaction Therapy with and Without Motivational Enhancement to Reduce Attrition. Journal of Clinical Child & Adolescent Psychology. 46(4):537-550. Webster-Stratton, C. (2011). The Incredible Years: Parents, teachers, and children›s training series: Pr ogram content, methods, research and dissemination. USA: Seattle, WA: Incredible Years, Inc. Webster-Stratton, C., Gaspar, M.F., Seabra-Santos, M.J. (2012). Incredible Years Parent, Teachers and Children’s Series: Transportability to Portugal of Early Intervention Programs for Preventing Conduct Problems and Promoting Social and Emotional Competence. Psychosocial Intervention. 21 (2): 169-157. Wood, J.J. (2006). Parental intrusiveness and children’s separation anxiety in a clinical sample. Child Psychiatry Hum Dev. 37(1): 73-87. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 566 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 902 |
||