| تعداد نشریات | 45 |
| تعداد شمارهها | 1,425 |
| تعداد مقالات | 17,557 |
| تعداد مشاهده مقاله | 56,924,290 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 18,888,246 |
رویکرد فلسفی به آشنایی زدایی در اشعار معاصر ایران | ||
| مجله پژوهش های فلسفی | ||
| دوره 16، شماره 38، 1401، صفحه 62-91 اصل مقاله (1.57 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی- پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/jpiut.2022.50536.3134 | ||
| نویسندگان | ||
| مهرناز اسماعیلی بروجنی1؛ امیدوار مالملی* 2؛ سید علی سهراب نژاد2 | ||
| 1دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، واحد ایذه، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران. | ||
| 2استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد ایذه، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران | ||
| چکیده | ||
| در این مقاله سعی داریم نشان دهیم که آشنایی زدایی (Defamiliarization) اساسا رویکردی فلسفی به پدیده ها مخصوصاً در ساحت زبان و ادبیات و شعر است. در این راستا رویکرد ساختارشکنانه دریدا به مثابه تفاوط قرابت بیشتری با مفهوم آشنایی زدایی شکلوفسکی دارد.. اساساً ذهنیت ما امری زبانی است و در این میان شعر تبلور این نوع ذهنیت است. از این رو می توان گفت که ذهنیت در بافت زبانی ساخته می شود و در تفکر پساساختارگرایانی مثل بارت، دلوز، دریدا، لیوتر این ساخته شدن همواره در قالب زبان شکل می گیرد. آنچه بطو خاص در تفاوط(difference) دریدایی و بطو عام در آشنایی زدایی شکلوفسکی در خصوص زبان حائز اهمیت است این است که هرگز نمی توانیم بگوییم کاملاً به معنای یک کلمه یا جمله یا عبارت رسیده ایم و دیگر تمام. معنا هرگز در یک جهان به طور تمام و کمال حضور ندارد؛ لیکن در این نوشتار به هنجارگریزی به مثابه آشنایی زدایی در اشکال مختلف می پردازیم و به یکی از این هنجارگریزی ها یعنی از نوع آوایی بسنده کرده و به مصادیقی از اشعار شاعران معاصر ایران از طیف سنتی و رمانتیک در تایید این نوع هنجارگریزی اشاره می کنیم. شاعران مورد بحث در این مقاله عبارتند از سیمین بهبهانی، ملکالشعرای بهار، فریدون مشیری و حمید مصدّق. | ||
| کلیدواژهها | ||
| آشنایی زدایی؛ هنجارگریزی؛ تفاوط دریدایی؛ شعر معاصر | ||
| مراجع | ||
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,956 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 906 |
||