- بردی آنامرادنژاد رحیم؛ بلوری زهره. (1396). مؤلفه‌های تأثیرگذار در ارتقا امنیت فضاهای عمومی (نمونه موردمطالعه: پارکهای شهر آمل)، آمایش محیط،39(4): 131-156.
- بهاروند شکوفه. (1393). بررسی و بازبینی مفهوم شهر دوستدار کودک از مشارکتسازی کودکان تا استانداردهای طراحی؛ با ارائه راهکارهای اجرایی و راهبردی، فصلنامه مدیریت شهری، 34(1)، 297-322.
- بهرامپور عطیه. (1395). ایمنی و امنیت، حقوق گمشده کودکان در شهر، دومین همایش بینالمللی معماری، عمران و شهرسازی در آغاز هزاره سوم، تهران، کنسرسیوم آنا بافت شهر انجمن معماری و شهرسازی استان البرز، جامعه مهندسان شهرساز موسسه بناشهر پایدار – موسسه فرهنگی هنری سلوی نصر.
- پوراحمد احمد؛ مهدی علی؛ مهدیان بهنمیری معصومه. (1392). امنیت شهری فضاهای عمومی بررسی و سنجش سطح امنیت پارکهای شهری در منطقه دو شهر قم، پژوهشهای راهبردی امنیت و نظم اجتماعی، 2(1): 1-24.
- تقوایی مسعود؛ پاکفطرت علیرضا؛ ضرابی اصغر. (1397). ارزیابی وضعیت و نحوهی توسعه فضای سبز شهری شیراز در راستای توسعه پایدار با استفاده از رویکرد استاندارد مبنا، فصلنامه برنامهریزی منطقهای، 8(29): 141-160.
- جلالیان سید اسحاق. (1399). بررسی تأثیر عوامل کالبدی بوستان پلیس بر احساس امنیت شهروندان (مطالعه موردی: بوستان پلیس تهران‌پارس)، پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، 8(3): 597-612
- حبیبی سید محسن؛ عزتیان شهره؛ محقق نسب عنایت‌الله. (1397). آموزههای مشارکت کودکان در فرآیند طراحی فضای شهری دوستدار کودک (مطالعه موردی: شهر سده لنجان)، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات شهری، 29(4):111-120
- رحیمی علی؛ شاهرخیان علیرضا. (1393). ارزیابی فضاهای شهری دوستدار کودک و نقش آن در احیاء بافت قدیم شیراز، مدیریت شهری نوین، 2(6): 113-144.
- رحیمی، اکبر. (1399). ارزیابی تغییرات فضاهای سبز شهری تبریز از سال 1355 تا 1395 با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای و پیش‌بینی تغییرات با شبکه‌های عصبی مصنوعی . نشریه علمی جغرافیا و برنامهریزی، 24(71): 67-82.
- رضوی محمدحسین؛ کاظمیتبار مهدی؛ اسدی امیر؛ اجزاء شکوهی محمد. (1391). ارزیابی فضای سبز شهری و مکانیابی آن با استفاده از روشهای تصمیمگیری چند معیاره فازی (مطالعه موردی: منطقه سه شهرداری مشهد)، فصلنامه فضایی جغرافیایی، 15(39): 1-17.
- سالنامه آماری استان اصفهان سال 1398، سازمان مدیریت و برنامهریزی استان اصفهان، معاونت آمار و اطلاعات
- شهریزاده صدف؛ مویدفر سعیده. (1396). برنامهریزی راهبردی شهر دوستدار کودک با تأکید بر خلاقیت کودکان (نمونه موردی: شهر یزد)، نشریه پژوهش و برنامهریزی شهری، 8(28): 149-170.
- صابری حمید؛ طهماسبی زاده فرشاد؛ شهیر عمار. (1395). فضاهای شهری دوستدار کودک: نگرشها و شاخصها، پنجمین همایش ملی معماری، مرمت، شهرسازی و محیط‌زیست پایدار
- صادقی نرگس؛ سبحان اردکانی سهیل؛ ذاکر حقیقی کیانوش. (1393). ارزیابی عوامل مؤثر بر تأمین امنیت شهری به‌منظور افزایش حضور بانوان در فضاهای عمومی شهری (مطالعه موردی: پارک ساعی تهران)، هویت شهر، 10(27): 65-74.
- صفوی مقدم سیده مریم؛ نوغانی دخت بهمنی محسن؛ مظلوم خراسانی محمد. (1394). بررسی شهر دوستدار کودک و احساس شادی کودکان در شهر مشهد، مجله علوم اجتماعی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، 12(1): 143-165.
- عبداللهزاده علیرضا؛ سرورزاده سید کوروش؛ محمدی زهرا. (1397). مطالعه کارکرد امنیت در بافت تاریخی با رویکرد شهر دوستدار کودک (نمونه موردی: محله بالا کفت بالا شیراز)، فصلنامه مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 5(17): 7-25.
- غفاری علی؛ قلعه نویی محمود؛ عمادی خشایار. (1393). شهر دوستدار کودک؛ ارزیابی و مقایسه چگونگی پاسخگویی به اصول شهر دوستدار کودک در بافتهای جدید و سنتی ایران (مطالعه موردی: شهرک سپاهان شهر و محله جوباره اصفهان)، هویت شهر، 8(18): 27-38
- قربانی رسول؛ تیموری راضیه. (1396). تحلیل اکولوژیک عوامل کلیدی برنامهریزی فضای سبز کلان‌شهر تبریز با استفاده از روش تحلیل ساختاری و پویش محیطی،نشریه علمی جغرافیا و برنامهریزی، 21(61): 319-340
- کاملنیا حامد؛ حقیر سعید. (1388). الگوهای طراحی فضای سبز در شهر دوستدار کودک نمونه موردی شهر دوستدار کودک بم، باغ نظر، 6(12): 77-88
- کاملی فر زهرا؛ روستایی شهریور. (1397). تحلیلی بر مکان گزینی بهینه کاربری فضای سبز شهری به روش منطق فازی نمونه موردی: منطقه 8 شهر تبریز، نشریه علمی جغرافیا و برنامهریزی، 22(63): 99-115
- کربلایی حسینی غیاثوند، ابوالفضل. (1397)، بررسی ویژگیهای منظر شهری از دیدگاه کودکان با توجه به رویکرد شهر دوستدار کودک، فصلنامه تازههای علوم شناختی، 20(2)، 53-68
- متینی مریم؛ سعیدی رضوانی نوید؛ احمدیان رضا. (1393). معیارهای طراحی محلات مبتنی بر رویکرد شهر دوستدار کودک (نمونه موردی: محله فرهنگ مشهد)، مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، 4(15): 91-112.
- محمدی حمیدی سمیه؛ نظمفر حسین؛ اکبری مجید. (1399). تحلیل فضایی پارکها و فضاهای سبز شهری با استفاده از مدل کوپراس و GIS (موردمطالعه: مناطق 22 گانه شهر تهران)، پژوهشهای جغرافیای انسانی، 52(2): 437-455.
- محمودی سمیه؛ جلوخانینیارکی محمدرضا؛ ارگانی میثم. (1399). ارزیابی دسترسی به پارکهای شهری به کمک شاخصهای مکانی برای رسیدن به آرمانهای شهر عدالتمحور (مطالعه موردی: منطقه 11 شهر تهران)، پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، 8(3): 511-530.
- مظفر فرهنگ؛ حسینی سیدباقر؛ باقری محمد؛ عظمتی حمیدرضا. (1386). نقش فضاهای باز محله در رشد و خلاقیت کودکان. باغ نظر، 4(8)؛ 59-72.
- مقدم شهرزاد؛ فنی زهره. (1397). تأثیر سفرهای درون‌شهری در ایجاد محیط دوستدار کودک (مطالعه موردی: شهر زنجان)، فصلنامه پژوهشهای جغرافیای انسانی، 50(2): 395-408.
- یاران علی؛ ارجمندی هانی؛ مسگریان مریم. (1398). تأثیر مؤلفه کالبدی بر احساس امنیت زنان در فضاهای باز گردشگری (نمونه موردی: خیابان سی تیر تهران)، مجله منظر، 11(47): 24-37.
- Bartlett, S. (2005). Urban Children and the Physical environment. Paper presented at the Children in the City conference,, 11–13 December,(41-63) . Amman.
- Blinkert, B., (2004), Quality of the city for children: chaos and order; Journal of Children Youth and Environmental, No:14: 99-112
- Cunningham C, Jones M., (2006), MIDDLE CHILDHOOD AND THE BUILT ENVIRONMENT, New South Wales. Australia. Department of Geography and Planning, University of New England
- Chawla, L., (2001), Evaluating Children's Participation: Seeking Areas of Consensus, PLA Notes, 42, October. London: International Institute for Environment and Development, 9-13.
- Chan, L., Erlings, E., Mizunoya, S., Zaw, H., (2016), A City Fit for Children: Mapping and Analysis of Child Friendly Cities Initiatives. The Chinese University of Hong Kong, Centre for Rights and Justice Occasional Paper Series, Paper No. 5.
- Corsi, M., (2002), the child friendly cities initiative in Italy, environment and urbanization, 14(2), 140-169.
- CRC, (1990),“convention on the rights of child”,available at unicef.org
- Derr, V., Chawla, L., Mintzer, M., Cushing, D. F., Vliet, W. V., (2013), A City for All Citizens: Integrating Children and Youth from Marginalized Populations into City Planning, Buildings 2013, 3, 482-505.
- Driskell, D. (2002). Creating Better Cities with Children and Youth: A Manual for Participation. Children, Youth and Environments, 13(1).
- Egretta Sutton, Sh., Kemp, P., (2002), Children as a partner in neighborhood place making, Journal of Environmental Psychology, 22, 171-189
- Gleeson, B., Woolcock, G., (2007), Child-Friendly Cities: Critically Exploring the Evidence Base of a Resurgent Agenda. Available at: https://www.researchgate.net/publication/29466092
- Gokmen, H., Tasci, B. G., (2016), Children’s Views about Child Friendly City: A Case Study from Izmir, MEGARON 2016;11(4):469-482
- Howard, A., (2006), what constitutes Child Friendly Communities and How are they built? Australian Research Alliance for Children & Youth, aracy.org.au
- Horelli, L. (2007). Constructing a theoretical framework for environmental friendliness. Children, youth and environment. 17(4). 267-292.
- Malone, K., (2016), Albanian Child Friendly Cities Action Plan 2016-2018, report Published by Western Sydney University,
- Malone, K., (2011), Child Friendly Kazakhstan: Designing and implementing a national child friendly cities recognition and accreditation program, Research report, University of Western. Sydney, Sydney.
- Mehtap, O., (2016), Designing "Livable Children Spaces" in Urban SpaceChild-Friendly Streets and Turkey Example, 13th international conference " standardization, protypes and quality: a means of Balkan countries collaboration" Brasov, Romania, November 3 - 4, 2016, RECENT, Vol. 17, no. 3(49).
- NSW Commission for Children and Young People. (2009), Built 4 KidsN: A good practice guide to creating child-friendly built environments NSW Commission for Children and Young People. Available from:http://www.kids.nsw.gov.au/uploads/documents/Built4Kids_complete.pdf
- Paulla Dewi, S., (2010), How Does the Playground Role in Realizing Children-Friendly-City? Asia Pacific International Conference on Environment-Behaviour Studies, Grand Margherita Hotel, Kuching, Sarawak, Malaysia, 7-9 December 2010, Procedia - Social and Behavioral Sciences 38 (2012) 224 – 233
- Saridar Masri, S., (2018), Integrating youth in city planning: Developing a participatory tool toward a child-friendly vision of Eastern Wastani – Saida, Alexandria Engineering Journal (2018) 57, 897–909
- Satterthwaite, D. (2004).City governance for and with children. International institute for environment and development. London: IIED.
- Riggio, E., (2002), Child friendly cities. Good governance in the best interests of the child. Journal of Environment & Urbanization, 14(2), 45-58
- Ren k., xu l., (2017), Dataset on energy efficiency assessment and measurement method for child-friendly space in cold residential area, Data in Brief 14 (2017) 148–155.
- Tranter P., Pawson E., (2001), Children’s access to local environments: a case study of Christchurch. New Zealand. Local Environment, 6 (1): 27–48.
- (2004), Building Child friendly Cities: A Frame Work for Action. Available at: http://www.childfriendlycities.org/pdf/cfc_booklet_eng.pdf.
- (2012), Child friendly cities. Retrieved from www.childfriendlycities. org
- Wessells, M., and Kostelny, K., (2013), Child Friendly Spaces: Toward a Grounded, Community Based Approach for Strengthening Child Protection Practice in Humanitarian Crises, Child Abuse and Neglect, No. 37: 29-40.
- Woolcock, G., & Steele, W. (2008). Child-friendly community indicators-a literature review. Queensland: Griffith University.
- https://www.unicef.org
- amar.org
|
