آمار
| تعداد نشریات | 45 |
| تعداد شماره‌ها | 1,392 |
| تعداد مقالات | 17,030 |
| تعداد مشاهده مقاله | 54,955,843 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 17,437,233 |
مقایسه پایداری عملیات کشاورزی در سبزیجات شهرستان جیرفت (مطالعه موردی پیاز، سیب زمینی و گوجه فرنگی) | ||
| دانش کشاورزی وتولید پایدار | ||
| مقاله 2، دوره 21، شماره 1، اردیبهشت 1390، صفحه 15-28 اصل مقاله (231.98 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| محسن عادلی ساردوئی* 1؛ باب اله حیاتی1؛ شاپور ظریفیان1؛ سید داود حسینی نسب2؛ رسول محمد رضایی1 | ||
| 1گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه تبریز | ||
| 2دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز | ||
| چکیده | ||
| بر اساس گزارش سازمانهای جهانی حدود یک سوم جمعیت امروزی جهان با فقر غذایی مواجه هستند. آمار موجود این واقعیت را روشن میسازد که سیستمهای مرسوم کشاورزی در دستیابی به تامین نیاز غذایی بشر ناکارآمد بودهاند. از این رو کشاورزی پایدار به عنوان کارآمدترین راه حل از سوی متخصصان مد نظر قرار گرفته است. به سبب نقش و اهمیت بخش کشاورزی در اقتصاد و اشتغال شهرستان جیرفت و جایگاه سبزیجات در سلامتی مصرف کنندگان، تحقیق حاضر با هدف مقایسه پایداری عملیات کشاورزی سه محصول پیاز، سیب زمینی و گوجه فرنگی در سال زراعی 88-1387 در شهرستان جیرفت صورت پذیرفته است. به این منظور تعداد 197 کشاورز به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای نسبتی متناسب از بین جامعه آماری انتخاب گردید. نتایج تحقیق نشان داد که 3/52 درصد بهره برداران در گروه با عملیات کشاورزی ناپایدار و نسبتاً ناپایدار قرار دارند و تنها 31 و 7/16 درصد آنها به ترتیب در طبقه نسبتاً پایدار و پایدار قرار میگیرند. نتایج آزمون تجزیه واریانس چند متغیره نشان داد که به طور کلی مزارع سیبزمینی نسبت به مزارع پیاز و گوجهفرنگی در وضعیت نامناسب تری از نظر پایداری عملیات کشاورزی قرار دارند. نتایج همچنین نشان داد که علت پایداری عملیات کشاورزی در گوجه فرنگی کاران نسبت به پیاز و سیب زمینی کاران در مدیریت بهتر کنترل علفهایهرز، کشت و مدیریت خاک میباشد، و از سوی دیگر نیز برتری پایداری پیاز کاران نسبت به سیب زمینی کاران در مدیریت کنترل آفات و بیماریها میباشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پایداری عملیات کشاورزی؛ پیاز؛ تجزیه واریانس چند متغیره؛ جیرفت؛ سیب زمینی؛ گوجه فرنگی | ||
| مراجع | ||
|
ایروانی ه و دربان آستانه ع، 1383. اندازهگیری، تحلیل و تبیین پایداری واحدهای بهرهبرداری (مطالعه موردی گندمکاران استان تهران). مجله علوم کشاورزی ایران، جلد 35، صفحههای 52-39. بیگدلی ا و صدیقی ح، 1387. بررسی وضعیت پایداری مزارع گندم (مطالعه موردی مددکاران ترویجی استان قزوین). علوم کشاورزی ایران، جلد 39 2، صفحههای 77-86. بی نام، 1386. گزارش سطح زیر کشت و عملکرد محصولات زراعی، مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان جیرفت. حیاتی د. 1374. سازههای اجتماعی، اقتصادی و تولیدی زراعی موثر بر دانش فنی، دانش کشاورزی پایدار نظام زراعی در بین گندمکاران استان فارس. پایاننامه کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز. صدیقی ح و روستا ح، 1382. بررسی عوامل تأثیر گذار بر دانش کشاورزی پایدار ذرتکاران نمونه استان فارس. مجله علوم کشاورزی ایران، جلد 29، صفحههای 924-913. کرمی ع و حیاتی د، 1377. کشاورزی پایدار در مقایسه با کشاورزی متعارف: سنجش ایستارها. مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی، جلد 2: صفحههای 17-1. کرمی ع، 1378. رابطه سازههای اجتماعی– اقتصادی با دانش فنی و کشاورزی پایدار در بین گندم کاران. مجموعه مقالات اقتصاد گندم از تولید تا مصرف. مؤسسه پژوهش های برنامه ریزی و اقتصاد کشاورزی، وزارت جهاد کشاورزی، صفحههای 157-121. مهدوی دامغانی، ع. کوچکی، ع. رضوانی مقدم، پ. و نصیری محلاتی، م. 1384. تدوین یک شاخص پایداری برای ارزیابی کمی پایداری نظام گندم و پنبه در استان خراسان. مجله پژوهش های علوم زراعی ایران. شماره 5: صفحههای 142-129. مقدم، م. محمدی، س. ا. و آقایی سربرزه، م. 1388. آشنایی با روشهای آماری چند متغیره (تألیف بی. اف. جی. مانلی)، چاپ دوم، انتشارات پریور. Chandre Gowda MJ and Jayaramaiah KM, 1998. Comparative evaluation of rice production system for their sustainability. Agriculture Ecosystem and Environment, 69: 1-9.
Koocheki A, 1998. A quantifying approach for evaluating sustainable agriculture in Iran. Ecological Agriculture and Sustainable Development, 451-457.
Morse S, McNamara MA and Okwoli B, 2001. Sustainability indicators: the problem of integration. Sustainable Development, 9: 1-15.
Nambiar KKM, Gupta AP, Fu Q and Li S, 2001. Biophysical, chemical and socio-economic indicators for assessing agriculture sustainability in Chinese Coastal zone. Agriculture Ecosystems and Environment, 87: 209-214.
Qamar M, 2002. Global trends in agricultural Extension: challenges facing Asia and the pacific region. Keynote paper presented at FAO regional Expert consultation on agricultural extension, Bangkok, 16 -19 July.
Rigby D, Woodhouse P, Young T and Burton M, 2001. Analysis constructing a farm level indicator of sustainable agriculture practice. Ecological Economics, 39: 463-478.
Senanayake R, 1991. Sustainable agriculture: definition and parameters for measurement. Journal of Sustainable Agriculture, 1: 7-28
Taylor D, Mohammed Z, Shamsudin M, Mohayidin M and Cheiw E, 1993. Creating a farmer sustainability index: A Malaysian case study. American Journal of Alternative Agriculture, 8: 175-184
Van Passel S, Nevens, F., Mathijs, B and Van Huylenbroek, G. 2007. Measuring farm sustainability and explaining difference in sustainable efficiency. Ecological Economics, 62: 149-161.
YantiND, 2007. Sustainability analysis of farming system in tidal swamplands: a case study in south Kalimantan, Indonesia. Phd thesis, Faculty of natural and agricultural sciences, the University of Western Australia. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,153 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,654 |
||